هوش مصنوعی: دل صاف و بی‌آلایش هرگز به چیزهای بی‌ارزش و سطحی همچون خاک و خرافات خود را نمی‌فروشد، چرا که در برابر عشق واقعی و زیبایی‌های معنوی، درد و رنج را تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: خورشید نگران گوشه‌های خود نیست و ابرها نمی‌توانند مانع تابش او شوند، مانند مستانی که با دماغی تر به خوشی‌های خود ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: عقل چیزی است که در پس پرده‌ای از قوانین و حریم‌ها پنهان شده است و در واقع ماهیت واقعی آن مانند جوهر یک شراب، نمایان نیست.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که عقل و فکر به دام نیفتد و تو را محدود نکند، باید از محیط‌های محدودکننده دور باشی و به سراغ جاهایی بروی که روح و ذهنت آزاد باشد.

هوش مصنوعی: دوستان زهدپرست، برای پرهیزکار بودنشان باید بهای همصحبتی با مستان را بپردازند؛ به این معنی که برای محافظت از خود و هشیاری، بهتر است از جوّ مستی و شیدایی دور بمانند و زیرکی داشته باشند.

هوش مصنوعی: روزی که طلوع ماه از خم جامی به بیرون بیاید، خوش شانسی از موقعیت برج شرف به زندگی افرادی که اهل عیش و نوش هستند، وارد می‌شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه هیچ‌کس از گروه در مسیر عقب نماند، لازم است که رهبر با شور و حال و با انگیزه حرکت کند.

هوش مصنوعی: از درون پاک و خالص گلرنگ دوری کن، زیرا بر روی سنگی که بازیچه است، جواهر مستان را نگذارید.

هوش مصنوعی: جمعیت ما به مانند جریانی از شراب است و اگر این باده نباشد، زندگی و حال ما به هم می‌ریزد و نظم و ترتیب‌مان از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر تاج شاهان از سنگ‌های قیمتی ساخته شده باشد، از شراب رنگین و خوشبو نیز می‌توان به عنوان تاج مستان یاد کرد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و ارزشمند بودن آنچه درون انسان‌ها وجود دارد اشاره می‌کند. او می‌گوید که لازم نیست درباره صفات و ویژگی‌های خوب کسانی که شگفت‌انگیزند صحبت کنیم؛ زیرا آن‌ها همانند دریا، عمیق و پر از گوهرهای درخشان‌اند که به راحتی قابل مشاهده نیستند. در واقع، ارزش واقعی این افراد در عمق وجود آن‌ها نهفته است.