غزل شمارهٔ ۶۴۰۴
نازکترست از رگ جان گفتگوی من
باریک شد محیط چو آمد به جوی من
گردون سفله لقمه روزی حساب کرد
هر گریه ای که گشت گره در گلوی من
چون موج شد کشاکش حرصم زیادتر
چندان که چرخ بیش شکست آرزوی من
از دامن صدف چه غبار از دلم رود؟
دریا نبرد گرد یتیمی ز روی من
شیری که خورده بودم در عهد کودکی
کرد از فشار چرخ سفیدی ز موی من
صائب در آن محیط که موجش فلاخن است
از آب چون درست برآید سبوی من؟
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نازکترست از رگ جان گفتگوی من
باریک شد محیط چو آمد به جوی من
هوش مصنوعی: گفتگوی من بسیار حساس و لطیف شده است، بهطوری که حتی از رگ جان هم نازکتر است؛ زمانی که به جوی من نزدیک میشود، فضا دچار تغییر میگردد.
گردون سفله لقمه روزی حساب کرد
هر گریه ای که گشت گره در گلوی من
هوش مصنوعی: آسمان پست، روزیاش را مشخص کرده و هر بار که من گریه میکنم، مثل اینکه گرهای در گلوی من میافتد.
چون موج شد کشاکش حرصم زیادتر
چندان که چرخ بیش شکست آرزوی من
هوش مصنوعی: به خاطر حرص و ولع زیادی که دارم، وضعیتام همچون امواجی شده که به شدت به هم میخورد. این حرص و آرزوها باعث شدهاند که من بیشتر از قبل دچار ناکامی شوم.
از دامن صدف چه غبار از دلم رود؟
دریا نبرد گرد یتیمی ز روی من
هوش مصنوعی: از دامن صدف چه غبار از دلم میرود؟ آیا دریا میتواند غبار یتیمی را از چهرهام پاک کند؟
شیری که خورده بودم در عهد کودکی
کرد از فشار چرخ سفیدی ز موی من
هوش مصنوعی: زمانی که کودک بودم، قوت و شجاعت را از شیر نوشیدم، اما حالا بر اثر پیری و تأثیرات زندگی، موهای من سفید شده است.
صائب در آن محیط که موجش فلاخن است
از آب چون درست برآید سبوی من؟
هوش مصنوعی: در محیطی که امواج به شدت در حال نوسان هستند و وضعیت نامعلوم است، چگونه میتوان به درستی به خواستهها و آرزوهایم دست یابم؟