هوش مصنوعی: رابطهٔ من به حالتی وابسته است که باید از خودم فاصله بگیرم، چرا که این فاصله یک دام برای من است.

هوش مصنوعی: وقتی ساز می‌زنم، مانند گوشمالی است که به من می‌دهد، و در واقع خودت را از این گوشمالی بی‌نصیب نگذار.

هوش مصنوعی: آبی که در وجودم نیست، باعث می‌شود سبیل ریحان همیشه در گلدان من تازه و زیبا به نظر برسد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، اگر نامه‌ها به صورت پاک و روشن بیرون آورده شوند، من از عرق شرم و تاثیری که بر من گذاشته خواهد شد، مستأصل و نگران خواهم بود.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده است که خیال و افکار من به خواب و آرامش گره خورده‌اند و هیچ چیزی نمی‌تواند آن را به هم بزند. همچنین بر کسی که با من تخیل و افکار مشترکی دارد رافت و رحمت نازل می‌شود. به عبارت دیگر، کسی که در دنیای خیالم همراه من باشد، نشانه‌ای از محبت و لطف را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: من بر روی جواهر خود غبار یتیمی را حس می‌کنم، به طوری که زمانه به من بیشتر از این زخم می‌زند و بر درد من می‌افزاید.

هوش مصنوعی: از من انتظار خوشی و راحتی در این باغ نداشته باش، زیرا چمنزار به خاطر سنگ مشکلاتی که زیر آن است، نمی‌تواند پرواز من را ببیند.

هوش مصنوعی: با انبوهی از دلگیرى‌ها و ناراحتی‌ها، وقتی که خودم را باز می‌کنم و به دیگران می‌نمایم، هیچ‌کس به درد و رنج من توجه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: صائب می‌گوید که من مانند ماری هستم که به خود می‌پیچم. اگر مورچه‌ای به طور ناخواسته بر روی من پا بگذارد، چه بسا که احساس ناراحتی کنم.