هوش مصنوعی: ای ساقی، صبح فرارسیده است، جامی را پر از شراب کن و از روی گرم و دلنشین خود، شراب را بر شعله‌ی آتش بگذار تا گرم و شفاف شود.

هوش مصنوعی: قبل از آنکه یاسمن صبح شکوفه بزند، خود را با یک پیاله گل آفتاب پر کن.

هوش مصنوعی: مثل غنچه‌ای که مدام لبخند می‌زند، تا کی می‌توان اینطور ادامه داد؟ بیایید از یک پیاله، همچون گل، بی‌پرده و بدون حجاب باشید.

هوش مصنوعی: به هنگام سحرگاه، زمانی که خروس می‌خواند، نگذار صدای می و شراب به گوش نگهبانان برسد، بلکه باید از باده‌نوشی لذت ببرید.

هوش مصنوعی: مثل برق، صبح که می‌تابد، نعمت‌ها و فیض‌ها به سوی ما سرازیر می‌شود. ای ساقی، تو هم با گرمی و شتاب در گفت‌وگو و مجالست پیش برو.

هوش مصنوعی: از دل روشن و تابناک خود، چنان بنوش که حتی هزاران دل‌نگرانی و تردید را به راحتی نابود کنی.

هوش مصنوعی: مهره‌ای که بر روی زمین افتاده به آن سوی آتشین جلب می‌شود، پس بی‌پرده و صریح نفس بکش.

هوش مصنوعی: با قدرت و شجاعت، مانند موجی که از دل دریا برمی‌خیزد، بر سطح آرام آب ضربه بزن و نقش حباب‌ها را از بین ببر.

هوش مصنوعی: ای کسی که همچون نسیم به زیبایی موهای زلف می‌دوی، ابتدا زخم‌های دل را با بوی خوش مشک پر کن.

هوش مصنوعی: بر روی شخصی که دروغین و بی‌ارزش است، با کثرت و زیادتی قلم بزن و از نقطه‌ای که انتخاب می‌کنی، تمرین خلوص و برتری کن.

هوش مصنوعی: بی خودی و افکار سنگین را از خود دور کن و با خونسردی و عقلانیت به سمت هدف‌ات پیش برو. به خودت اجازه نده که بار اضافی تو را سنگین کند، بلکه با حوصله و تصمیم‌گیری درست به راهت ادامه بده.