هوش مصنوعی: به خاطر خشم و شدت احساسات، شیشۀ من دیگر تاب نیاورده است و از شدت نوشیدنی به حالت خطرناکی رسیده است.

هوش مصنوعی: آنهایی که شراب خالص مرا با تلخی می‌نوشند، نمی‌دانند که این شیشه به آسانی در دستشان آمده و حاصل تلاش من نیست.

هوش مصنوعی: دل من از درد و شکستگی رنج می‌برد و به همین خاطر است که شیشه‌ی حساسی که دارم، به نرمی و لطافت سنگی که به آن نزدیک می‌شود، شکسته می‌شود.

هوش مصنوعی: در دل من آرامشی به وجود می‌آورد که مانند یک چراغ در حرم می‌درخشد. اما حالا چرا این حالت زودگذر شده و من از دنیای خارج، که همواره در آن هستم، دور افتاده‌ام؟

هوش مصنوعی: به خاطر ناتوانی من، شیشه‌ای که دارم به شدت آسیب‌پذیر شده است. اگرچه به ظاهر قوی به نظر می‌رسد، اما در واقع به سادگی می‌تواند در برابر سنگ بشکند.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم نشانه‌ای از حقیقت و راستی پیدا کنم که مرا به چالش بکشد؟ چرا که این روزها زندگی‌ام به خاطر تلخی‌ها و مشکلات بسیار، لبریز از ناامیدی شده است.

هوش مصنوعی: از شدت ناملایمات و فشارهای زندگی، دلم دچار شکست و ناامیدی می‌شود، حتی اگر ظاهر من مانند شیشه‌ای باشد که از سنگ ساخته شده است.

هوش مصنوعی: از کارگاه خلاقیت، مانند آسمان، من خالی از شراب هستم و شیشه من به رنگ آن آمده است.