غزل شمارهٔ ۶۳۲۷
مکن تعجب اگر شد چراغ ما روشن
چراغ زنده دلان را کند خدا روشن
ملایمت ز طمع پیشگان به آن ماند
که شمع موم به منزل کند گدا روشن
همیشه بخت سیه روز در میانم داشت
مرا چو شمع نگردید پیش پا روشن
اگر چه هست کدورت میان چشم و غبار
شد از غبار خط او سواد ما روشن
به غور معنی نازک رسند صافدلان
هلال چهره نماید چو شد هوا روشن
امید هست که چشم بصارت صائب
شود ز خاک در شاه اولیا روشن
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مکن تعجب اگر شد چراغ ما روشن
چراغ زنده دلان را کند خدا روشن
هوش مصنوعی: اگر چراغ ما روشن شد، نباید تعجب کنی؛ زیرا خداوند چراغ دلهای زنده را روشن میکند.
ملایمت ز طمع پیشگان به آن ماند
که شمع موم به منزل کند گدا روشن
هوش مصنوعی: رفتار ملایم افرادی که تنها به فکر منافع خود هستند، شبیه است به شمعی که با حرارت خود موم را ذوب میکند و در نتیجه، گدا را روشن میسازد. این نشان میدهد که این افراد ممکن است مشکلاتی را بوجود آورند که دیگران بتوانند از آنها بهرهبرداری کنند.
همیشه بخت سیه روز در میانم داشت
مرا چو شمع نگردید پیش پا روشن
هوش مصنوعی: سرنوشت شوم همیشه در کنار من بوده است، مانند شمعی که هرگز روشن نشده و در کنار پاهایم قرار دارد.
اگر چه هست کدورت میان چشم و غبار
شد از غبار خط او سواد ما روشن
هوش مصنوعی: اگرچه میان چشم و غبار، تاریکی و کدورت وجود دارد، اما به سبب خط او، تاریکی ما روشن شده است.
به غور معنی نازک رسند صافدلان
هلال چهره نماید چو شد هوا روشن
هوش مصنوعی: افراد با دلهای پاک و صاف، وقتی که هوا روشن میشود، به عمق معانی لطیف دست پیدا میکنند و زیبایی و نازکی آن را درک میکنند.
امید هست که چشم بصارت صائب
شود ز خاک در شاه اولیا روشن
هوش مصنوعی: امیدوارم که چشم بینایی روشن شود و از خاک، به نور و روشنایی اولیا دست یابد.

صائب