هوش مصنوعی: برای رسیدن به موفقیت در بیان احساسات و سخن گفتن، باید از دل‌دادگی و دردهایی که داریم بهره ببریم. شدت و عمق سخن به اندازه‌ی گریه و ناله‌های ما ارزش‌مند است.

هوش مصنوعی: قلم با صدای بلند می‌گوید که می‌توان از دل شکسته‌ای که دارد، ابتدا کلامی را آغاز کرد.

هوش مصنوعی: اگر گل‌ها تحت تأثیر آفتاب تلخ قرار گیرند، علت آن عشق سوزانی است که باعث می‌شود تلخی گلاب در کلام نیز حس شود.

هوش مصنوعی: اگر سخن در دل شور قیامت را ایجاد نکند، پس به‌نوعی از ویژگی‌های انسان‌های زنده و با احساس برخوردار نیست.

هوش مصنوعی: کسی که بر سر دعوا و منازعه است، چیزی به دست نیاورده و هنوز حق بر کسی ندارد. برای اینکه مالکیت واقعی به معنای حقیقی آن در اختیار کسی نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که در شب عید، ماه را به انگشت اشاره می‌کنند، نشان‌دهنده‌ی خوبی و زیبایی است. اما در عین حال، کسی که در این میان تنها نظاره‌گر است و از زیبایی‌ها می‌گذرد، احساس تلخی دارد، چون درگیر افکار و سخنانی شده که او را خسته و پریشان کرده است.

هوش مصنوعی: با دقت به جزئیات و ظرافت‌های کلام می‌توان فهمید که هر شخص چقدر در انتخاب واژه‌ها و بیان خود مهارت دارد.

هوش مصنوعی: مرگ باعث نمی‌شود که روز سخن‌وری خاموش شود، زیرا نور آفتاب کلام همواره پایدار و جاودانی است.

هوش مصنوعی: به اندازه تلاشی که برای ایستادگی در برابر افکار جهانی می‌کنیم، به همان میزان هم سخن ما ارزش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: از دل خود هر سخنی را بی‌فکر و سنجش به زبان نیاور، زیرا این سخن مثل تیغی است که لبه‌اش تیز و پیچیده است.

هوش مصنوعی: افراد فرهیخته و دارای دانش در روزهای تاریک زندگی، از روشنایی کلام و سخن بهره‌مند هستند؛ چرا که هیچ منبع حیات دیگری به جز سخن و گفتار وجود ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که قلم به دست تیغی نرم و تیز برسد، از آن لذت می‌برد. هر کسی که درباره شراب صحبت کند، تحت تأثیر آن شگفتی و زیبایی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زیبایی‌های سوزان و چشم‌نواز می‌مانند و همیشه زیر ابرها پنهان نمی‌شوند؛ مانند آفتاب که هرگز در سایه نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: با نیمی از جرعه‌ی نوشیدنی، قلم به زمین افتاد. او به قدری از شراب و سخنانش مست بود که دیگر نتوانست خود را کنترل کند.

هوش مصنوعی: افرادی که بینش محدودی دارند، نمی‌توانند به راحتی اهداف بزرگ و مهم را شناسایی کنند و همیشه در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرند. در مقابل، کسانی که بلندپرواز و با دید وسیع هستند، همچون عقابی که در آشیانه‌اش نشسته است، می‌توانند به افق‌های بلندی دست یابند.

هوش مصنوعی: به سرعت و با دقت زیاد، به تمام نقاط جهان می‌نگرد، مانند آبی که همیشه جاری است. اما کلام و سخن، مانند آب خضر، محدود و ثابت نیست و همواره در حال جریان و تغییر است.

هوش مصنوعی: بیش از حد است که من از فرزند فیض حسن دور باشم، این موضوع مرا از انتخاب واژه‌ها و اندیشیدن به آن‌ها بازداشته است.

هوش مصنوعی: سخنان شیرین و دلنشین را دنبال کن و از مسیرهای بیهوده و فریبنده دوری کن.