هوش مصنوعی: دل تنگ نمی‌تواند درد و غم را کنار بگذارد، همان‌طور که این آینه از زنگ و کثیفی پاک نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در میان ما کسانی که دلتنگ و آسیب‌دیده‌اند، دلی که به آتش عشق سوخته، هرگز نمی‌تواند شعله‌وری از جنگ و درگیری بیافریند.

هوش مصنوعی: عاشقان ناتوان فقط به زیبایی واژه‌ها علاقه‌مند هستند، در حالی که کودکی که از گلستان بیرون می‌آید، نمی‌تواند گلی بی‌رنگ را انتخاب کند.

هوش مصنوعی: دنیا در نظر او همچنان زشت و ناخوشایند به نظر می‌آید تا زمانی که کسی نتواند آینه‌ای را که از گرد و غبار پوشیده شده، پاک کند و روشنایی را به آن برگرداند.

هوش مصنوعی: زخم زبان چه تأثیری می‌تواند بر دلی داشته باشد که در برابر آن مقاوم است؟ حتی اگر زخم عمیق باشد، مانند نیشتری که از رگ سنگ خون نراند.

هوش مصنوعی: شب‌های ناامیدی من هرگز به صبح نمی‌رسد، تا زمانی که دردهایم به وضوح و روشنایی نمایان نشوند.

هوش مصنوعی: لذت بردن از درد، برای کسی که خوشبخت نیست، حرام است؛ چرا که او از باغ دل‌های شاد و خوشحال نمی‌تواند به درستی لذت ببرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زیبایی و شادی در جهان وجود دارد، هیچ چیزی نمی‌تواند آن را تحت تأثیر قرار دهد و باعث افسردگی شود. به عبارت دیگر، با وجود طراوت و گل و رنگ در زندگی، غم و اندوه نمی‌تواند بر دل‌ها سایه بیفکند.