هوش مصنوعی: نگاه کردن به خوبی‌ها و زیبایی‌های دنیا، معایب آن را پنهان می‌کند. اگر به زیبایی‌ها توجه کنیم، زشتی‌ها کمتر به چشم می‌آیند.

هوش مصنوعی: تا ابد هیچ‌گاه لذت ملاقات از دل نمی‌رود؛ مثل گلی که اگر چیده شود، دیگر پژمرده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هر کس که به خاطر شوق و اشتیاقش جذب چیزی شود، ممکن است نتواند به سادگی آن را پیدا کند یا به دیدار آن برود.

هوش مصنوعی: از لب خود سکوت و آرامش را دور کن، چرا که وقتی می‌خندی، دو لب همچون شمشیری دو لبه می‌شوند و ممکن است پیامدهای ناخوشایندی به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: شب عید است و ما شاهد روزی تاریک و غم‌انگیز هستیم که منتظر دیدن آن هستیم.

هوش مصنوعی: گوش‌هایت را ببند و از دسیسه‌ها و ناپاکی‌ها بی‌خبر باش؛ زیرا اگر نشنوی، تمام خبرهای بد و ناخوشایند از تو دور خواهد بود و در آرامش خواهی بود.

هوش مصنوعی: ترازو که از دو سر عدالت ساخته شده، نشانه‌ای است از قدرتی که نه کسی را آزار می‌دهد و نه از آزار دیگران رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر دل به نرمی و لطافت سخن بگوید، مانند آهن سرد و سخت نمی‌ماند و بخل و تنگ‌نظری نمی‌تواند مانع از پیشرفت و رسیدن به موفقیت شود. مثل این است که هرچه بیشتر تلاش کنیم و تلاش کنیم، به نتیجه بهتری خواهیم رسید.

هوش مصنوعی: چشم من از گریه و افسوس تر نشد، هرچند که به خاطر اشتباهاتم، نوشتن برایم دشوار و سخت شده است.

هوش مصنوعی: هیچ کس نباید از افرادی که در راه راست حرکت می‌کنند کمبودی احساس کند، زیرا خوابیدن و تنبلی باعث می‌شود که به مقصد نرسند.

هوش مصنوعی: تو به خاطر دیدگاه محدودت، به دنبال کسی هستی که به تو کمک کند، ولی بدان که هیچ کس نمی‌تواند به تو کمک کند جز اینکه خودت ناله کنی و درد و رنجت را بیان کنی.

هوش مصنوعی: گناهی که به اندازه‌ای کوچک و بی‌اهمیت است، مانند کاه در نظر می‌آید و به راحتی قابل کنار گذاشتن و بخشش است، چون نمی‌توان آن را به‌طور دقیق اندازه‌گیری کرد.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم از دل خود مشکلی را برطرف کنم، همان‌طور که زنگوله‌ ای به صدا درمی‌آید. هرچند عمرم به پایان رسیده، اما همچنان در حال نالیدن و شکایت هستم.

هوش مصنوعی: اجل و مرگ حتمی و نزدیک است و این حقیقت از درک و آگاهی ما پنهان مانده است. پس بهتر است در خواب غفلت نمانیم و نسبت به واقعیت‌های زندگی هوشیار باشیم.

هوش مصنوعی: سکوت و آرامش باعث می‌شود که آن غواص قادر باشد جواهرهای ناب را از عمق دریا بیرون بیاورد، با دقتی که نشان‌دهنده‌ی هوش و زیرکی اوست.

هوش مصنوعی: اگر برای دیدن کسی بروی، می‌توانی با دست نقشی بزنید و از گل‌های نچیده نیز زیبایی‌های زیادی به دست آوری.

هوش مصنوعی: در نهایت، هدف او از لذت‌جویی، رنجی عمیق است. ماه نیز به کاهش خود می‌نگرد و از بالیدن دست می‌کشد.

هوش مصنوعی: در جایی که آب زندگی‌بخش از چشمه‌ای گوارا می‌جوشد، انسان در مواجهه با خطر و تهدید دچار ترس و لرز می‌شود.