هوش مصنوعی: حرف زدن درباره نصیحت و پند به افرادی که توجهی نمی‌کنند، مثل این است که بر دیواری گلاب بریزی؛ هیچ فایده‌ای ندارد و تأثیری نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: حالت جنون و عشق من به گونه‌ای است که نوشته‌هایم به نوعی زنجیر و تسلط یافته‌اند و مثل یک مسلسل گرفته‌اند. این نوشته‌ها بیانگر یک نوع احساس عمیق و بی‌قراری هستند.

هوش مصنوعی: امکان ندارد که بدون ریزش، حاصل و محصول زیادی به دست آید؛ به طوری که اگر دانه‌ای در خاک افشانده شود، ممکن است صد دانه از آن به بار بیاید.

هوش مصنوعی: زندگی به سرعت می‌گذرد و ممکن است به پایان برسد، پس نباید فکر کنیم که تمام کارهایمان فقط با ورق زدن یک کتاب به راحتی انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: نباید به خاطر فقر و تنگدستی خود را پایین بکشیم و از عزت و کرامت خود کم کنیم. همچون مگسی که به خوراکش وابسته است، نمی‌توانیم از چیزهای بی‌ارزش دوری کنیم و خود را در زندگی به حریص بودن برنگیزیم.

هوش مصنوعی: تنها دل من است که به خاطر تواضع و افتادگی، به این جایگاه و مقام رسیده، در حالی که هیچ‌کس دیگری به این منزلت نرسیده است و در انزوا به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: ما برای تو از هر دو جهان روی‌گردان شدیم و اگر بخواهی از ما رو برگردانی، این کار نشانه بی‌رحمی است.

هوش مصنوعی: چه اتفاقی می‌افتد اگر از چهره تو نوری به وجود بیاید؟ آیا نور شمع به خاطر روشنایی آن کم می‌شود؟

هوش مصنوعی: چرا لب سرخ تو خط سبز را به بیرون می‌آورد؟ اگر مروارید سبز بماند، هرگز به آب نمی‌افتد.

هوش مصنوعی: شاید برگ پنهان بوی گل را به یاد صائب آورده باشد. از این رو، دیگر نمی‌توانم راز دل خود را پنهان نگه‌دارم.