هوش مصنوعی: با وجود مشکلات و دردهای عمیق، دل نمی‌تواند زیاد چیزی برای تغییر ایجاد کند. مانند دانه‌ای که در گل و لای سوخته است و هیچ امیدی به زندگی و رشد ندارد.

هوش مصنوعی: خود را فروتن و صبور کردن، مانند زره‌ای است که داود بر تن کرده است. در برابر طغیانی چون دریا، ساحل چه کاری از دستش برمی‌آید؟

هوش مصنوعی: راهی که خوابیده است، دیگر به فریاد بیدار نمی‌شود. چه کسی می‌تواند با نصیحت کردن عاشق دلی شیدا را تغییر دهد؟

هوش مصنوعی: شکست و ویرانی سرزمین، به مانند طغیانی از سیل است. اما در کنار این بحران‌ها و مشکلات، شخصی با دانایی و عقل خود، چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر ترس و خطر، رو به سمت شمشیر نکند، در پاسخ به مسائل و چالش‌ها چه تلاشی می‌تواند بکند؟

هوش مصنوعی: کسی که از دنیای پنهان حفاظت شده است، نمی‌تواند آسیب ببیند. اما دل پر درد و رنج چگونه می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد؟

هوش مصنوعی: اگر هر سوزنی هم به تیغ الماس تبدیل شود، اما کسی که به تلاش و کوشش خود اهمیتی نمی‌دهد، چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

هوش مصنوعی: آب چشم از شدت ناچاری بیشتر می‌شود، در برابر قاتل چه کار از ما برمی‌آید؟

هوش مصنوعی: اگر شرم از میان برداشته شود و زیبایی لیلی نمایان گردد، دیگر چه ارزش و تعریفی برای پرده نازک این محمل باقی می‌ماند؟

هوش مصنوعی: اگر مورچه‌ها به دنبال نتیجه و حاصل کار خود نبودند، طوفان و باران چه کاری می‌توانستند برای آن حاصل بکنند؟

هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که اگر تو به حرکت و تغییر زندگی اجازه ندهی، سرنوشت و چرخ روزگار هم نمی‌تواند بر تو تاثیر بگذارد. همچنین اشاره دارد که اگر دل تو به وسوسه‌ها و خواسته‌های نادرست توجه کند، چه قدرتی برای تغییر و اصلاح وجود نخواهد داشت. به عبارتی دیگر، تأکید بر اهمیت اراده و تصمیم‌گیری در زندگی است.

هوش مصنوعی: اگر دریا بخواهد شورش کند، هیچ چیزی نمی‌تواند مانع آن شود. حتی اگر موج‌ها به جنون بیفتند و در بند و زنجیرهایی گرفتار شوند، باز هم نمی‌توانند جلوی خروش و طغیان دریا را بگیرند.