هوش مصنوعی: چمن به خاطر ناله‌های دردناک من پر از خون می‌شود و قفس پر از گل خواهد شد به خاطر آواز پر رنگ و زیبای من.

هوش مصنوعی: دوستان بی‌پروا و شجاع من، در حالی که برای زندگی و آینده تلاش می‌کنند، اگرنه، آن کس که خواب است را به واسطه‌ی تلاش خود بیدار می‌کند.

هوش مصنوعی: اگرچه چیزی برای ارائه ندارم، اما برای من همین کافی است که فقط در سفر زندگی‌ام، خارها زیر پاهایم را نشکنند.

هوش مصنوعی: با بی‌نیازی می‌توان بر دل خسیس‌ها چیره شد، چرا که آسمان هم به خاطر بی‌ادعایی من در غم و اندوه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ کس مانند من خانه‌ای را زینت نکرده و همچون من، زندگی‌اش پر از شور و حال نیست. سیلاب خوشی‌ها و فعالیت‌های من باعث شده است که زندگی‌ام همیشه شفاف و بدون آلودگی باشد.

هوش مصنوعی: من از افرادی که قناعت می‌کنند خوشم می‌آید، چرا که همانند من، با داشتن بی‌برگی در کنار خشکی خود، دست به لاف زدن نمی‌زنند.

هوش مصنوعی: تیغه‌ی تیشه‌ی من، همانند برق، می‌تواند کوه‌های سخت و آهنین را ذوب کند. پس با این قدرت، سنگ‌های عظیم بیستون چه ارزشی دارند در برابر توان و قدرت من؟

هوش مصنوعی: چنان‌که جنبش و تکان باعث سنگینی و کج شدن مهد (گهواره) بچه‌ها می‌شود، کشتی بی ناخدای من نیز در طوفان به لنگر افتاده است.

هوش مصنوعی: من آنچنان نسبت به خواسته‌های دنیوی عاری از خضوع شده‌ام که دیگر هیچ نیازی به تلاش و زحمت در دل مردم ندارم.