هوش مصنوعی: به خاطر بی‌عاشقی، زیبایی و شادابی زندگی از من دور شد و اگر عاشق بودم، عواطف و احساسات من همچون درخت نخل که از آتش می‌چکد، به شدت فوران می‌کرد.

هوش مصنوعی: از بی‌دردی، دلم به حالتی رسیده که انگار تکه‌ای از وجودم شده است. خوش به حال روزگاری که هر یک از اعضای بدنم، مثل دل، از بی‌قراری می‌لرزیدند و به من احساس نزدیکی می‌دادند.

هوش مصنوعی: عقل من از من دور شد و به سخنی بیگانه شد، اما عشق را ستایش می‌کنم که با قدرت خود، همه خوشی‌ها و نیازها را از من دور کرده و می‌تواند بر عالم تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: چرا آن ابر بهاری سایه‌اش را از روی زمینم برداشت؟ زبانم همیشه شیرینی را می‌نوشید و سبز و سرزنده بود.

هوش مصنوعی: در هر چیزی که تلاش می‌کنم، انگار که از دستانم خارج می‌شود و نمی‌توانم به راحتی با عشق و محبت ارتباط برقرار کنم. احساس می‌کنم که در این شرایط، آسیب‌پذیر و بی‌پناه هستم.

هوش مصنوعی: افراد عاشق و نظر باز همواره در حال و هوای خاصی هستند و نمی‌توانند بی‌هدف و بی‌علت زندگی کنند. مانند مجنونی که به خاطر عشق، غزالان را رام کرده، من نیز تحت تاثیر عشق قرار گرفته‌ام. حتی اگر محبوبم از من روی برگرداند و دور شود، این وضعیت تغییری در احساس من ایجاد نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: از آنجا که بدون برگ و ثمر به سراغ بیداد چشمی در باغ می‌آیم، ای بوستان، دیگر به طور کامل از من ناامید مباش.

هوش مصنوعی: من هیچ‌گاه دل باارزش خود را که گنجینه‌ای از عشق است، به چیزهای مادی نمی‌فروشم. حتی اگر به طلا و نقره تبدیل شود، نمی‌توانم زیبایی و ارزش یک معشوق را به بهای آن به دست آورم.

هوش مصنوعی: سرود دیوانگان مانند دارویی است که انسان را بیهوش می‌کند و در این حالت، دل آدمی به غیر از خود او، هیچ کس دیگری را نمی‌بیند. کسی که از من فریاد زده می‌شنود، متوجه این وضعیت نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تو ای درخت خوش‌پر و زیبا، امید و آرزوی من بودی. اگرچه دیگران تلاش کردند مرا از تو جدا کنند، اما روح و جان من هرگز نمی‌تواند بدون تو شاد و خوشحال باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر تلخی و ناراحتی من، تمامی دانه‌هایم به پایان رسیدند و هیچ آسیابی نتوانست این ناامیدی را از من بزداید.

هوش مصنوعی: به خاطر غیرتی که من دارم، خون کشته‌شدگان به جوش آمده و این باعث شده تا زمین هر شهید با خون تازه‌اش روشن شود.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌انصافی روزگار، از غواصی و جستجوی چیزهای ارزشمند دلسرد شده‌ام. صائب، به خاطر اینکه بسیار از گوهرها را بیرون آورده‌ام، دیگر به قیمت پایین از من خریداری می‌کند.