هوش مصنوعی: دشمن نمی‌تواند زبان مرا از آسیب‌ها دور کند، زیرا به خاطر من، آتش عواطف و احساسات درونم برافروخته می‌شود.

هوش مصنوعی: یک نهال بی‌نیاز وجود داشت که به خاطر شرایط سخت و دشواری که داشت، به زمین افتاد. اما با اندکی فرصت، به درختی بلند و سر به فلک کشیده تبدیل شد که این ویژگی از ذات والای من نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: جهنم با همه گرمایش، سخنان سرد و بی‌احساسی می‌زند و من از خود می‌پرسم که چه جایی می‌تواند برای دلخواهی‌های مشکل‌پسند من وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: در حالی که به درد بی‌درمانم مشغول بودم، ناخواسته این درد را نادیده گرفتم و از معالجه‌ی مسیحا مدد طلبیدم. دل من که دردی نداشت، به درمانی نیاز داشت.

هوش مصنوعی: چشمی که من در آن هستم، مانند یک سخنگو می‌شود و آنچه در دل دارد را بیان می‌کند. همچنین، پرنده‌ای که به دام من می‌افتد، به‌نوعی می‌فهمد و از رازهای زندگی آگاهی پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: از پرده‌ی شرم بیرون بیا تا بتوانم خودم را نشان دهم، زیرا افسردگی باعث شده است که روح من در بند بماند.

هوش مصنوعی: با تلاش و اراده‌ای که دارم، به زیبایی گل‌ها تسلط یافته‌ام. قدرت من باعث می‌شود که رنگ‌ها نتوانند از چنگال من رهایی پیدا کنند.