هوش مصنوعی: به پا روی چشمانم بگذار و دریای خون را تماشا کن، بیا و در دل من عاشق دیوانه را بنگر.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌توانی دل دردناک مرا ببینی، از زیر چشمانم به چشمان پر از اشک و حسرت نگاه کن.

هوش مصنوعی: جدایی بین زیبایی و عشق وجود ندارد. آن‌ها مانند یک رشته مو به هم پیوسته‌اند. برای درک این پیوند، به مجنون نگاه کن که چطور به زلف‌های لیلی خیره شده است.

هوش مصنوعی: نگو که نیلوفر در چشمه خورشید وجود ندارد، بلکه به زیبایی چهره‌ای که مانند آسمان است نگاه کن.

هوش مصنوعی: اگر دلت بخواهد که به بهشت جاودان برسی، باید به آن جای بلند و زیبا که در بالا قرار دارد، نگاه کنی و آن را ببینی.

هوش مصنوعی: نگاهت باعث می‌شود که حسرت و ناامیدی به سراغت بیاید. بی‌خیال واقعیت باش و یک جرعه می‌نوش، سپس به تماشای آن لب‌های زیبا و رنگین بپرداز.

هوش مصنوعی: اگر از دیدن من حسرت می‌خوری و ناراحتی، نگران نباش. بیا و شاهد سیر و سلوک من باش؛ بگذار به تماشای دشت‌های وسیع و زیبای عاشقانه‌ای که مجنون به آن‌ها سفر کرده، بنشینی.

هوش مصنوعی: اگر تو طغیان و آتش تنور نوح را ندیده‌ای، اکنون به این داغ عمیق سینه‌ی من نگاه کن که چطور از خون به جوشش آمده است.

هوش مصنوعی: هر چشمی قادر به درک و فهم نشانه‌های عشق نیست. برای درک عمیق‌تر، به چشمان پرشور و آتشین مجنون نگاه کن.

هوش مصنوعی: اگر هلال ماه را که کم‌نور شده است و سیاره زهره را در یک مکان دیدی، به دنبال ابرو و لکه‌ای زیبا و هماهنگ بر روی صورت او نگاه کن.

هوش مصنوعی: اگر در آتش سوزان، زیبایی گل را نمی‌دیدی، در این مهمانی، لباس زیبا و قرمز ما را تماشا کن.

هوش مصنوعی: به چهره‌ی زیبا نگاه کن و از آن غافل نشو، در روزگار، زیبایی‌های بی‌نظیر و دل‌انگیز را مشاهده کن.