هوش مصنوعی: ای دل، مانند ذره‌ای که در این دنیای پر از وحشت است، تلاش کن که سر خود را بالا ببری و اشک‌های گرم خود را مانند شمعی در کنار تخت مسیحا قرار بده.

هوش مصنوعی: هر رازی که از جام جم (نمادی از دانش و آگاهی) روشن نمی‌شود، را خوب بپوشان و با دقت به آینه نگاه کن و در خودت کاوش کن.

هوش مصنوعی: به آسمان نگاه کن، قدرت و موفقیت همچون شبنم بر تو تأثیر می‌گذارد. تو نیز از جمع کسانی هستی که در حلقه افتاده‌اند، پس به آسمان بنگر و امید داشته باش.

هوش مصنوعی: شهر به خاطر تنگی و محدودیتش، مانند داغ لاله‌ای می‌ماند. از این زندان که در آن هستی، روی خود را به دامن صحرا بببر و آزادانه زندگی کن.

هوش مصنوعی: اگر تن تو را از سرت جدا کنند، مانند مینا به روی جمعیت بخند و خوش بگذران.

هوش مصنوعی: تاجرانی که در بازارهای بزرگ تجارت می‌کنند، گاهی اوقات چیزهای بی‌ارزش و ساده لوحانه را می‌خرند. انسانی که دلش پاک و بدون هیچ گونه خطا و اشتباهی است، باید تلاش کند تا از این بی‌خبری و نادانی دوری کند.

هوش مصنوعی: شما تا کی در حال غم و اندوه و ناراحتی هستید؟ به جای این عذاب، به زیبایی‌های زندگی و طبیعت نگاه کنید و از آن‌ها لذت ببرید.

هوش مصنوعی: مانند مروارید که در دستان صدف قرار دارد، تا چه زمانی باید گره خورده بمانی؟ از این محنت و اندوهی که بر تو سایه افکنده است، به سمت دریا برو و رهایی بیاب.

هوش مصنوعی: مثل صائب، بی‌هیچ ادعایی و در خاموشی زندگی کن. پرواز کردن بر روی گل‌های پژمرده و به خیال پرنده‌ی افسانه‌ای را بی‌معنی کن.