هوش مصنوعی: از اثر وجود تو، هلال عید برای من نمایان شد و به وسیله این کلید، در بهشت برای من گشوده شد.

هوش مصنوعی: من بر اثر دیدن بنفشه‌ها چشمانم مانند بادام سیاه می‌شود، اگر نگاهم به سوی سفیدتر از آن باشد.

هوش مصنوعی: من برای کسی که روحش سبک و آزاد است، ارزش زیادی ندارم؛ اما اگر کسی مانند یوسف با قلبی پر از محبت و احساس به دنبال من باشد، می‌تواند به آسانی مرا به دست آورد.

هوش مصنوعی: من از زخم‌های عمیق هیچ ترس و هراسی ندارم، زیرا درد و رنج مانند کوه بر دوش من سنگینی می‌کند و به خاطر این بار سنگین، قلبم آرام گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر بذر امید در دل آتش قرار گیرد، چگونه می‌توان انتظار داشت که سرنوشت من خوشبخت شود؟

هوش مصنوعی: دل من از نگاه هلال عید نمی‌تواند شاد شود، زیرا دلم همچنان در گوشه ابروی او بسته و بی‌نفس است.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی نهایی عشق، امیدوارم صبحی برسد که به وصال محبوب برسم و چشمانم از شادی و روشنی پر شود.

هوش مصنوعی: صورت تازه و شاداب من، به باغی می‌ماند که ز پوشش و زیبایی آن چیزی کم نیست، هرچند که به زیبایی سرو و بید نمی‌رسد.