هوش مصنوعی: برای اینکه گفت و گو را دلپذیر و جذاب کنیم، نباید با مشکلات و سختی‌ها روبرو شویم. بلکه باید مانند یک گوهر درخشان تلاش کنیم تا آن را بهبود بخشیم و زیباتر کنیم.

هوش مصنوعی: هر کسی که نتواند مانند زنبور با سختی و تلخی زندگی کند، هرگز موفق نخواهد شد و در نهایت نمی‌تواند کارهای بزرگ انجام دهد. افرادی که به راحتی از چالش‌ها فرار می‌کنند، نمی‌توانند دستاوردهای ارزشمندی داشته باشند.

هوش مصنوعی: وقتی مانند طوطی سبز شدم، بر اثر زهر ناکامی، بال و پرم آسیب دیده و نمی‌توانم با کمی تلخی سخن را شیرین کنم.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ی مرگ، چهره‌اش را با دل خوش تماشا کن، زیرا بعدها نمی‌توانی بدون خجالت به او نگاه کنی.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم او چه اندازه ترسناک است، اما می‌دانم که روزهای زندگی‌ام در حال گذراندن در کمین است.

هوش مصنوعی: اگر کسی را که به زمین افتاده است، همچون موری از خاک بلند کنی، این کار بهتر است از اینکه در زمین تنها به عبادت مشغول شوی.

هوش مصنوعی: این افراد که کارهای نیک انجام می‌دهند، لایق ستایش نیستند. آنها نمی‌توانند از زبان خود استفاده کنند و در عوض به دنبال نان و خوراک هستند.

هوش مصنوعی: من در این مسیر به دام افتادم و از فریب خضر (نماد هدایت و دانش) متضرر شدم. حالا باید مانند برقی که ناگهان می‌درخشد، با شدت و سرعت به مشکل خود بپردازم.

هوش مصنوعی: من مانند صدفی هستم که فاقد استخوان است و در من چربی وجود ندارد. بنابراین، تبدیل یک قطره به سمت چیزی بزرگ و جدی، کار آسانی نیست.