هوش مصنوعی: با رفتار نیکو می‌توان دل‌ها را جذب کرد و با این شیرینی، می‌توان جهانی را خوشبو کرد.

هوش مصنوعی: اگر به زندگی در سختی و رنج راضی شوی، از نعمت‌های گوناگون دنیا چه زجرهایی باید کشید و چه خون‌هایی در دل این زمین می‌توان ریخت.

هوش مصنوعی: تو به خاطر ترس از حساب و کتابی که باید امروز پس بدهی، خودت را برای فردا آماده می‌کنی؛ وگرنه هر لحظه می‌توانی به اندازه روز قیامت حسابرسی کنی.

هوش مصنوعی: اگر با سکوت و آرامش خود مانند سلیمان، قدرت و عشق را به دست آوری، می‌توانی معنی و مفهوم را به راحتی تحت کنترل درآوری و بر آن تسلط پیدا کنی.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی کنترل و اختیار خود را رها کنی، مثل ماهی که در دریا شنا می‌کند، می‌توانی زندگی‌ات را به راحتی و آرامش بگذرانی.

هوش مصنوعی: اگر از طوفان دریا آسیبی نبینی و به آرامش برسی، چقدر می‌توان در جمع‌های خوش‌بو و دلپذیر لذت برد و شادی کرد.

هوش مصنوعی: اگر فرصتی برای گفت و گو باشد و ذهن خالی از پیچیدگی‌ها و افکار منفی، می‌توان با زبان و هنر بیان مانند یک جوهر ارزشمند، به گفتگو پرداخت و تاثیرگذار بود.

هوش مصنوعی: اگر به تهمت و نادانی فکر نکنیم، می‌توانیم با سوزاندن عواطف و آتش دل، به وضوح و روشنی بیشتری برسیم.

هوش مصنوعی: سخن به این است که موفقیت و قدرت در زمان قدیم به جوانان و نسل جدید تعلق دارد و نمی‌توان با مقایسه‌ی حال افراد ثروتمند یا بزرگانی مانند سکندر، به خوبی وضعیت کنونی را سنجید.

هوش مصنوعی: اگر در خواسته‌ی آزادی استوار باشی، می‌توانی به راحتی دل را به شادی و نشاط واداری، مانند درخت صنوبر که در باد می‌رقصد.

هوش مصنوعی: در اینجا به این نکته اشاره شده که اگر کسی در سخن و بیان خود به پای افتد و شکست بخورد، نباید از این موضوع احساس پشیمانی کند. بلکه مانند قلمی که می‌تواند از روی کاغذ دوباره برگردد، آدمی نیز می‌تواند راهی را که از آن منحرف شده دوباره پیدا کند و به سوی درست برگردد.

هوش مصنوعی: به خودت اجازه نده که فقط به یک مقدار محدود از خوبی و حلالی راضی باشی، چون می‌توانی با تلاش و پیگیری، لذت‌ها و شیرینی‌های بیشتری را تجربه کنی.

هوش مصنوعی: اگر زندگی‌ات را تنها به حرف و سخن‌وری اختصاص دهی، چون طوطی که تنها می‌خواند، هرگز نمی‌توانی به چیزی ارزشمند برسدی و همچون آینه تصویری از خودت را به نمایش بگذاری. پس باید عملی فراتر از گفتار داشته باشی.