هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد دلی را به ناله و اشک درآورد و تأثیری عمیق بر جا بگذارد، این کار نیاز به تلاش و درد دارد. در حالی که ساده‌تر است که آب شیرین را به مروارید تبدیل کرد، تبدیل کردن یک اشک تلخ به اثری ماندگار و مؤثر دشوارتر است.

هوش مصنوعی: شمعی که بی‌پروا می‌سوزد، شعله‌اش مانند تیر به زمین می‌افتد و پروانه‌ای که بال و پرش را از دست داده، دیگر نمی‌تواند صرفه‌جویی کند.

هوش مصنوعی: من آن‌قدر خود را در این دریای پرتب و تاب رها کردم که مانند کف روی آب می‌توانم با وجود امواج خطرناک، کشتی‌ام را به حرکت درآورم.

هوش مصنوعی: ستم بر کسانی که پایین‌تر هستند از ویژگی‌های مردانگی نیست. اگر بخواهم، با یک آه می‌توانم جهان را به هم بریزم.

هوش مصنوعی: من بر دل خود هیچ غباری از خاک فراموشی ندارم، چرا که می‌توانم بی‌هیچ مانعی در آنجا زندگی کنم.

هوش مصنوعی: ترک جمعیت و جدایی از دیگران کار دشواری است، اما اگر اراده قوی باشد، مانند پرتاب تیر، می‌توان به آسانی از این دنیا رفت.

هوش مصنوعی: عشق قوی و نیرومند می‌تواند فرد را به حدی برساند که همان‌طور که فرهاد با اراده‌اش توانست کارهای بزرگ انجام دهد، شخص نیز بتواند با شجاعت و استقامت خود به اوج توانایی‌ها و دستاوردها برسد.

هوش مصنوعی: آتش در هوا پراکنده شد و به نقطه‌ای رسید که سنگ و آهن را به نمایش گذاشت. حالا پرسش این است که انسان تا کجا می‌تواند سفر کند؟