هوش مصنوعی: اگر کسی که نعمت‌های خدا را کفران می‌کند، زخم‌هایی را که به او زده‌اند حس کند و آن زخم‌ها برایش سنگین و سخت باشند، به تدریج زبانش به گفتن سخنان شیرین و نرم درباره‌ی آن زخم‌ها خواهد کشید. این نشان می‌دهد که زخم‌های ما هم می‌توانند داستان‌ها و دردهای خود را روایت کنند و با وجود تلخی، ممکن است به زبانی شیوا و زیبا بیان شوند.

هوش مصنوعی: دل کندن از کسی که دوستش داریم، کار بسیار سختی است. اما چگونه می‌توان از عشق و محبت به یاران و دوستان، به راحتی دل برداشت و جدا شد؟

هوش مصنوعی: از خوشحالی، سینه‌ی عاشق مانند فضایی دلپذیر می‌درخشد و به شکرانه‌ی این خوشحالی، لبخندش مانند سوفان (پرنده‌ای پرشور) باز می‌شود.

هوش مصنوعی: به هنگام تسلیم، سر خود را مانند مردان به خاک بسپار و خود را humble کن، زیرا که از این تواضع، هدفی والاتر از افتخار، همچون هدف پیکان به سمت بالا خواهی داشت.

هوش مصنوعی: اهل دل با اراده و تلاش خود، از کار و تلاش‌هایشان جلو می‌روند و از غنچه‌ای که هنوز نرسیده، می‌توانند صد گلستان زیبا بسازند.

هوش مصنوعی: به هر سمتی که حرکت کنی، فرصتی برای پیشرفت در انتظارت است و کسی تلاش کرده تا از دل راستینش، با زبان تند و صریح، بیان کند.

هوش مصنوعی: در دل من به گونه‌ای جا گرفته که این تیرها به گونه‌ای کنار هم نشسته‌اند که هیچ‌گاه نمی‌توانند به دور هم جمع شوند، همان‌طور که پیکان‌ها در ترکش کنار هم نمی‌مانند.

هوش مصنوعی: افراد سنگین‌بار به زودی به مقصد می‌رسند، قبل از آنکه کسانی که بار کمتری دارند به راه بیفتند، چون تیر قبل از رسیدن نشانه‌اش به هدف، به آغوش می‌آید.

هوش مصنوعی: از کسانی که دلشان را شناخته‌اند، در زیر آسمان به دنبال راحتی و آسایش نگرد، چون دلش در فضایی کوچک و تنگ، درگیر مشکلات و چالش‌هاست.

هوش مصنوعی: من هدف تیر او را در دل خود قرار نمی‌دهم، چون می‌ترسم که احساسات گرم و شوق‌انگیز من به آب مبدل شود.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر خستگی و ناتوانی، نتوانسته است به درستی در وجودم جا بگیرد. دلیلی ندارد که پیکان در یک نقطه ثابت بماند، چرا که دردی که احساس می‌کنم، مانع از آرامش و قرار گرفتن آن در جا و مکانش می‌شود.

هوش مصنوعی: از سادگی و بی‌خبری دنیا فریب نخور؛ زیرا زیبایی‌های ظاهری ممکن است در خود رازها و دردهای نهانی داشته باشند که قادر به دیدن آن‌ها نیستیم.