هوش مصنوعی: از دل خاکی و دنیوی ما، صد تکه و تکه‌تکه می‌شود و این شعله آخر از سنگ سخت و بی‌روح به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: روزی روشن دلان از شانس و اقبال بد بهره‌ای نمی‌برند؛ زیرا از بین خاکستر آتش، نوری به وجود نمی‌آید.

هوش مصنوعی: نگران نباش از فکر روزی که گندم، از زمین با شور و اشتیاق به بیرون می‌آید و فرصت روزی خوار را فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی غنچه به گل تبدیل می‌شود، دیگر نمی‌تواند بوی خود را حفظ کند و در نتیجه، دلتنگی و پریشانی از دلش بیرون می‌ریزد و به وضوح نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر دل سنگین و بی‌احساس من را طلب کن، دور از رحم و محبت است، زیرا حتی مومیایی نیز از سنگ خارا بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: در لحظات تنهایی و بی کسی، آیا ممکن است که یک چشمه‌ی رحمت به مانند شیر که از انگشتان برآمده، از گهواره بیرون بیاید؟

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است حبابی دریای وسیع را در خود جای دهد؟ از دیدن تو چه می‌توان برداشت کرد که بیرون بیاید؟

هوش مصنوعی: من به جستجوگران چاره، بیهوده می‌گویم، چرا که درمان درد من هرگز به دست نمی‌آید.