هوش مصنوعی: به خاطر به هم ریختگی زندگی‌ام، چهره‌ام مانند گردی کلفت و تیره شده است و بر اثر این حال و روز، تصویر من در آینه به زمین مالیده می‌شود.

هوش مصنوعی: بلبل من از منطقه‌ای خاص به بیرون آمد و گل به خاطر باران خنک و شبنم، از زیر چادر خود بیرون زد تا به من خوش‌آمد بگوید.

هوش مصنوعی: در مسیر دستیابی به خواسته‌ها، از شانس بد چیزی نصیبم نشده است؛ وگرنه حقیقتاً موضوعی که به دنبالش هستم، به آسانی به من می‌رسید.

هوش مصنوعی: من در اوج بی‌پروایی خود، به دنبال آزادی و پرواز هستم، اما انگار هیچ راهی برای گشودن گره‌ها و مشکلاتم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هرچند که من جام شراب را به اطراف پرت کرده‌ام، اما ثروتم به اندازه‌ای است که می‌تواند کوه را از جا بلند کند.

هوش مصنوعی: هنروران به خاطر نقص‌ها و عیب‌های خود هدیه‌ای ندارند، بلکه عیب‌جوها بی‌جهت و بی‌فایده به دنبال عیب‌های آنها هستند.

هوش مصنوعی: تنم به مانند یک مو، ساده و بی‌پیرایه است و عشق در آن وجود ندارد. در نتیجه، جوهر وجود من نمی‌تواند به درستی در آینه‌ای منعکس شود که تنها تصویری از من دارد.

هوش مصنوعی: اگر بی‌محابا به سخنوری می‌پرداختم و در این عرصه موفق می‌شدم، حتماً به مقام بلندی می‌رسیدم، اما افسوس که خوش شانسی‌ام برای تسخیر دل‌ها و زیبایی‌ها هرگز برایم محقق نشد.