هوش مصنوعی: موهای یار به قدری بلند و جذاب است که از دست من خارج شده و به خاطر جنون و شیدایی‌ام، همه چیزم از هم فرو ریخته است.

هوش مصنوعی: من با خراب شدنهای ظاهری که زیبا به نظر می‌رسند، درگیر شده‌ام و نمی‌توانم از مشکلاتی که مرا در بر گرفته‌اند، عبور کنم.

هوش مصنوعی: سختی مسیر برای من مانند سنگی است که نمی‌تواند عزم و اراده‌ام را متزلزل کند، حتی اگر تیر من به سنگ برخورد کند.

هوش مصنوعی: افراد عادی از ماهیت واقعی من بی‌خبرند، در حالی‌که حقیقت من در پس یک حفاظ است و زیر آسمان، هویت من به همین شکل پنهان است.

هوش مصنوعی: خورشید عشق که هیچ زمانی غروب نمی‌کند، بر من تابیده است. موهای من مانند آتش می‌سوزد و نوک قلمم از تصویر من برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: هر که مانند خضر، عرق و تلاش کرده و زحمت می‌کشد، در حقیقت در سرچشمه زندگی و حیات غوطه‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه در ظاهر چشمم به خاطر انتظار، سفید شده است، اما در دل آن انتظار همچنان جوی شیرین و لذیذی وجود دارد.

هوش مصنوعی: هرگز به خودم چنین وحشتی نمی کردم که در دام زلف او گرفتار شوم، چون با چین و خم زلف او، شکار من نمی شود.

هوش مصنوعی: به خاطر اشکی که از چشمانم روی گل‌ها ریخته شده است، دیگر نه آفتاب می‌تابد و نه ماه به چشمان من روشنی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است سبزه‌ای که زیر سنگ است، قد راست کند؟ این نشان می‌دهد که کسی که بهانه می‌آورد، واقعاً مقصر است.

هوش مصنوعی: دل آزاده‌ام به زیبایی سرو و سوسن حسرت می‌خورد و نگاه مردانه‌ات همچون زنجیری به گردن من افتاده است.

هوش مصنوعی: گفتم با افزایش سن، وابستگی‌ها و ارتباطات کمتر می‌شود و به همین دلیل، احساس می‌کنم که حلقه‌ای به زنجیر زندگیم اضافه شده است که مرا بیشتر محدود کرده و خم کرده است.

هوش مصنوعی: یک دل غمگین می‌تواند بر کل دنیا تاثیر منفی بگذارد. مانند گلی که در باغی بسته نشده و دلش گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر جنون من اینگونه باشد، ترقی می‌کند و زنجیر من به گوش مجنون می‌خورد.