هوش مصنوعی: هرگز از دل گداخته و پر از غمم، آهی نمی‌کشم. چشمانم مانند مشعلی روشن است که از آتش بی‌دود می‌سوزد.

هوش مصنوعی: من در آتش افسردگی سوختم، ای خدا! چه کسی گفته است که چوب خوشبو در گرمای سوزان آتش را نمی‌بیند؟

هوش مصنوعی: اگر یاری مانند خورشید به یک بار از در وارد شود، چشمان روزن‌ها به خاطر آه و دود من، سیاه و تیره خواهد شد.

هوش مصنوعی: دست‌های زیبا و نرم من مانند مرجانی در دل دریا در حال تلاطم، خجالت زده و شرمگین می‌شود. زمانی که من اشک‌هایم را با مژه‌های خونی‌ام از چهره‌ام پاک می‌کنم.

هوش مصنوعی: من دلم ضعیف است و ای مسیح، دستت را از نبض من بردار. در سیب زنخدان معشوقان، درمان من نهفته است.

هوش مصنوعی: عبارت به بیان این نکته می‌پردازد که رهایی از محبت و جذبه شخصی که تیغ و تیزی (نماد خطر و عاطفه) دارد، کار آسانی نیست. گویا شخص عاشق به واسطه این محبت در یک حالت خاص و پیچیده قرار گرفته و در تلاش است تا بداند در این مسیر، چه چیزی می‌تواند برایش مفید باشد یا به سود او تمام شود.

هوش مصنوعی: من از باغ آرامش با خوشحالی قدم برمی‌دارم، دل نگران و آزرده‌ای ندارم که بخواهد برایم رنجش و ناراحتی بیافریند.