هوش مصنوعی: ای ساقی، صبح فرارسیده است، پس شراب را از شیشه در پیمانه بریز. بیداری و حال و هوای شاداب را با نعره‌های سرخوشان ایجاد کن و خواب زدگان را از خواب بیدار کن.

هوش مصنوعی: مجلس به خاطر کار و تلاش بی‌پایان و رنج‌هایش، به محلی غم و اندوه تبدیل شده است. حالا بهتر است که این مکان را به یک مکان شاد و پر از لذت و خوشی تبدیل کنیم.

هوش مصنوعی: هر مویی که بر تن من است، نشانه‌ای از این است که من از بت عشق به زنی ساخته شده‌ام و در تلاش هستم تا با قدرت و اراده مردانه‌ام به مبارزه با این عشق و بت‌خانه‌ای که او برای من ساخته، بپردازم.

هوش مصنوعی: دود خمار این جهان تاریک را با یک جرعه روشن کن، مانند سرمه‌ای که بر چشم می‌کشند تا آن‌ها را زیباتر و روشن‌تر جلوه دهد.

هوش مصنوعی: با نوشیدن شراب آتشین، چهره‌ای زیبا و سرخ به وجود بیاور و باعث شادی و حرکت بلبل و پروانه در این باغ شو.

هوش مصنوعی: جامی پر از شراب افکار سوزان بریز، زیرا هر کس که به جدال با خرد بپردازد، باید دیوانه شود.

هوش مصنوعی: به زودی نعمت‌های صبحگاهی از دستت می‌رود، بنابراین قبل از اینکه به این دریای پر برکت نزدیک شوی، خود را آماده کن و همانند یک پیمانه، ظرفیت خود را بسنج.

هوش مصنوعی: در این دنیا، عقل و درک انسان به نوعی از حقیقت دور شده‌اند. باید از افکار و تأثیرات خارج از خود فاصله بگیری و تنها بر روی دنیای درونی و واقعی خود تمرکز کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و هنر زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که قلم صائب، رازهای جهان را نمایان کرده است. او از کسی می‌خواهد که با نوشیدنی خاصی این دیوانه را سرمست و شاداب کند. این بیان به نوعی از هنر و عشق و شوری است که در زندگی وجود دارد.