هوش مصنوعی: تو سنگین نیستی، پس بر زمین پا نزن و دامن خود را به زمین نزن. نباید به راحتی بر سر گرد و غبار صحرا بیفازی.

هوش مصنوعی: در دنیای آفرینش، با آزادگی و شادابی مانند موج باشید و مانند حباب، از سادگی و نادانی بی‌خبر، در مقابل بی‌انتها بودن دریا قرار نگیرید.

هوش مصنوعی: یا به همراه گل و سرو باش، یا مانند شمشاد از هر شاخه بگذران. بی‌پروا و آزاد مثل تاک زندگی کن.

هوش مصنوعی: هر کسی که چیزی دارد، آن را مدیون مهربانی و محبت قلبی‌اش است. پس بیهوده بر در دیگران نکوب، زیرا تنها از دل است که می‌توان به حقیقت دست یافت.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که به انسان عادت کرده، در آینده به چیزی احتیاج ندارد و نیازی به تلاش برای شکار ندارد. بنابراین، خود را برای درافتادن و تلاش بیهوده به زحمت نینداز.

هوش مصنوعی: آدمی که فقط حرف می‌زند و عمل نمی‌کند، به بی‌اعتباری دچار می‌شود. اگر جسارت انجام کار را نداری، هیچ‌گاه به کارهایت دست نزن.

هوش مصنوعی: آدم‌های غافل و بی‌خبر با نصیحت بیدار نمی‌شوند. به مانند این است که آب بی‌فایده‌ای را روی پارچه‌ای گرانبها بریزی.

هوش مصنوعی: اگر زهر کشنده‌ای به اکسیر شادی تبدیل شود، خاکی که به دست دوست برسد بسیار ارزشمند است؛ پس هیچگاه به بی‌نیازی و خودکفایی نپرداز.

هوش مصنوعی: سکوت تو باعث شده است که مجالس گفتگو حال و هوای غمگینی پیدا کنند. دیگر بر لب‌های خود مهر خاموشی نزن، زیرا این سکوت بیشتر از این تحمل نمی‌شود.