هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی به طور سرکش و بی‌پروا با من رفتار کنی؟ چند بار می‌خواهی در عدم آگاهی خود، باغبان را تحت تاثیر قرار دهی؟

هوش مصنوعی: دوران زیبایی و آسایش سپری شد و مشکلات به اوج رسید. دیگر ای بی‌رحم، چه زمانی می‌خواهی به من مهربانی کنی؟

هوش مصنوعی: از آه سوزان من، کمان سختِ روزگار نرم شده است. ای دلبر با ابروهایی مانند کمان، چه زمانی تو هم نرم و راحت خواهی شد؟

هوش مصنوعی: زیبایی از حلقه‌ای که دور پای سیاه توست به وجود آمده است. نمی‌دانم تو که این‌قدر به خودت می‌بالید، چه زمانی سرکش و آزاد دست‌نیافتنی خواهی شد؟

هوش مصنوعی: بیت اشاره دارد به این که وقتی به زیبایی و مقام بت، یا شخص محبوب خطاب می‌شود، نشان‌دهنده‌ای از احترام و افتخار است. سپس شاعر از دل سنگین و بی‌محبت گله می‌کند و بیان می‌کند که آیا ممکن است دل سنگین تو بر عشق و محبت دیگران گشوده شود و به عشق پاسخ مثبت بدهی؟

هوش مصنوعی: گاهی به یاد فقرا و نیازمندان باشید، زیرا در دنیای پر از فریب و نیرنگ، ممکن است روزی شما هم به روزهای سخت و ناامیدی بیفتید.

هوش مصنوعی: اگر تو با نگاهی سنگین و مغرور به دیگران نگاه کنی، باغ گل هایت به خاطر کمبود شبنم و محبت همیشه خشک و بی‌برکت خواهد ماند.

هوش مصنوعی: جانم از عشق می‌خواهد که بر لبانم بوسه بزند و در عین حال، به سوی پایم می‌آید. اگر می‌خواهی به صورت واقعی زنده شوی، باید از فرصت‌ها استفاده کنی.

هوش مصنوعی: به آغوش من خواهی آمد و مانند ماهی که در آسمان می‌درخشد، از زمین بلند خواهی شد.

هوش مصنوعی: خورشید بر لبه‌ی بام می‌تابد و غبار خط روی آن نشسته است. آیا تو هنوز همدل و مهربان خواهی شد؟