هوش مصنوعی: اگر، ای سرو زیبای من، می‌خواهی با من پیوند برقرار کنی، این کار از روی جوانمردی نیست، چرا که ابتدا باید مرا فریب دهی و خود را به من نزدیک کنی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که با من صمیمی شوی، تنها حسرت و اندوه نصیبم خواهد شد، چرا که من جز این زندگی نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: عشق به شدت در وجودم شعله‌ور شده و احساس شور و شوقی در من ایجاد کرده است. آیا کسی می‌تواند مانع این احساسات قوی من شود؟

هوش مصنوعی: صبور بودن تو، ای دل سنگی، در کار چندان تحسین‌برانگیز نیست، زیرا کسی که دلش به غارت‌گری مشغول است، می‌تواند به راحتی خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: صبح که بیدار شدم، به خودم گفتم موی سفید من چه فرقی دارد، نمی‌دانستم که روزی خواهد رسید که گوشم همچون پنبه خواهد شد و شنوایی‌ام را از دست می‌دهم.

هوش مصنوعی: او که فراموشی را می‌شناخت، اگر ممکن بود، خاطره‌ام را از یادش نمی‌برد و به یادم می‌آورد.