هوش مصنوعی: در کنار بلبلان، باید ساکت و آرام بود و مانند شاخه‌ای از گل، به همه چیز باید توجه کرد و شنوا بود.

هوش مصنوعی: در فرصتی کوتاه، باید تلاش کنی تا مانند صدفی در دریا، ارزشمند و پرگوهر شوی؛ برای این کار، لازم است گوش به شنیدن و یادگیری داشته باشی.

هوش مصنوعی: اگر زبانت مانند شعله‌ی آتشین است، باید پیش از سپیده‌دم با نفس‌های شیرین و دلنشین، خاموش شوی.

هوش مصنوعی: وقتی در جمع مستان قرار می‌گیری، باید خود را تسلیم حال و هوای آن‌جا کنی و حتی اگر به خاطر مصرف شراب کمی بی‌هوش شوی، این مسئله را نادیده بگیری. در این جمع، نباید خود را جدی بگیری یا به نشان دادن شعور و دانایی بپردازی، بلکه باید بگذارید که لذت لحظه را بچشی.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی‌ات آگاهی و دانشی نداری، بهتر است سکوت کنی و حرفی نزنی، چون در جمعی که فاقد دانش است، نیازی به افشای نادانی‌ات نیست.

هوش مصنوعی: اگر دیدی و بصیرتی داری، باید با چشمانی باز و متمرکز به زندگی نگاه کنی و در مواجهه با سختی‌ها و مشکلات، تحمل و صبوری به خرج دهی.

هوش مصنوعی: در فصل جوانی، ابراز عشق بسیار لذت‌بخش است. زمانی که شور و شوق وجود دارد، باید به طور کامل در این احساس غوطه‌ور شد.

هوش مصنوعی: هرچند که نمی‌توان به جایگاه آن ماه کامل از شرم رسید، اما به طور کلی باید تمام وجود را به آغوشش درآورد.

هوش مصنوعی: اگر در دنیا به طعم تلخ و بدی‌های زندگی عادت کنیم، در نهایت باید پذیرای لذت‌ها و چیزهای خوب باشیم. باید از تجربه‌های تلخ گذشته عبرت بگیریم تا به خوشی‌ها دست پیدا کنیم.