هوش مصنوعی: باید در صبحگاهان مانند نسیم، با آرامش و سبکی دل از نبودن خانه و آشیانه رنج برد و احساس پرواز کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که قفس در هم می‌شکند و انسان می‌خواهد از آن رهایی یابد، فرار از آن کار آسانی نیست. ابتدا باید برای پرواز آماده شده باشد.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی به جذابیت کلام دست پیدا کنی، باید مانند شمع در دل شب ساکت و خاموش بمانی و در طول روز با محیط و مردم هماهنگ باشی.

هوش مصنوعی: اگر تو هم مانند جوانمردان نیستی، پس باید در زیان و سود با دیگران شریک شوی و به آنها کمک کنی.

هوش مصنوعی: برای درک زیبایی و جذابیت فردی خاص، باید به اوج زیبایی و لطافتش توجه کرد و در حقیقت، غرق در آن شد.

هوش مصنوعی: عشق ورزیدن به انسان‌های خوب و زیبا کار ساده‌ای نیست؛ مثل این است که در یک بازی تخته‌ای تازه‌کار باشی و بخواهی در برابر چالش‌ها و ناز و بازیگوشی‌های آنها موفق بشوی. باید به محبت و ناز آنها پاسخ مناسبی بدهی و مهارت پیدا کنی.

هوش مصنوعی: باید آستین را بر روی شعله‌های آواز بکشیم و سکوت را به عنوان نشانه‌ای از خاموشی در نظر بگیریم.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی مانند صائب در کلام خود مقام بالا و بلندی پیدا کنی، باید خود را به پاکی و درست‌گویی برسانی، زیرا هر فردی که سخن می‌گوید، نیاز به پاکی در گفتار دارد.