هوش مصنوعی: عشق به شدت وابسته و سخت است، زیرا وفای به خود، انسان را مانند مجنونی می‌کند که خود را به زنجیر کشیده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که از این سرزمین برخیزد و آزادی را انتخاب کند، مانند سروهایی است که در صف آزادگان ایستاده‌اند و پرچم خود را به اهتزاز درآورده‌اند.

هوش مصنوعی: من احساس و حالتی دارم که قلب آزادمن را پر کرده است، تا زمانی که خودم را در آتش رنج و درد خویش نیفکنم.

هوش مصنوعی: دشمن من در خود خانه‌ام است، و مانند حبابی است که می‌سازم. همیشه از وجود خودم آزار می‌بینم.

هوش مصنوعی: من زیر فشار و زحمت بی‌مورد نیستم، هدفم را دنبال می‌کنم و مانند موج دریا، خود ناخدای کشتی‌ام هستم.

هوش مصنوعی: از خاک کوی او که لطافتش از برگ گل هم بیشتر است، چگونه می‌توانم از روشنی و زیبایی اثر پای خود عذرخواهی کنم؟

هوش مصنوعی: با نیت خالص و بدون توقع، صائب به رضایت خداوند راضی است و این جنگی است که انسان با خود خواهی خویش دارد.