هوش مصنوعی: من در عشق به حدی غرق شده‌ام که نمی‌توانم از آن دست بکشم. مانند هندوها که برای عشق و معشوق خود جان می‌دهند، من نیز جانم را برای عشق می‌دهم.

هوش مصنوعی: من از احساسات عاطفی خود به شدت متاثر هستم و هیچ راهی برای سرکشی و rebell کردن ندارم. در واقع، با وجود اینکه درونی آتش اشتیاق می‌سوزد، همچنان در موقعیتی هستم که باید با آن بسوزم.

هوش مصنوعی: لاله به خاطر زیبایی‌اش در این گلستان دچار درد و رنجی عمیق است. در درون من جایی برای سوزش و آتش نیست.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم آرام و راضی باشم تا زمانی که جان کوچکم را فدای احساس سوختن نکنم.

هوش مصنوعی: اگر صدای سوختن از آتش من به گوش برسد، دور گردان را راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: من هیچ‌گاه به شمع و نور آن بی‌اعتنا نیستم و هرگز نسبت به عشق و شعف آن را فراموش نمی‌کنم، حتی اگر در آتش عشق بسوزم.

هوش مصنوعی: شب نمی‌تواند روز را برای کسی که در دلش نور و روشنایی دارد، تاریک کند. هر کسی که در قلبش روشنی وجود دارد، همچنان می‌درخشد حتی در سختی‌ها.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، هر کس که مانند پروانه‌ای به نور عشق و حقیقت نزدیک شود و جان خود را فدای آن کند، از دل تاریکی‌ها خارج می‌شود و با نورانی‌ترین چراغ‌ها مواجه خواهد شد.

هوش مصنوعی: خاموشی من ناشی از بی‌دردی نیست، بلکه مانند درختی که در میانهٔ آتش فریاد می‌زند، من نیز در دل خود آتش سوختن را دارم.

هوش مصنوعی: داغی که بر دل‌ها نشسته، هرگز از بین نمی‌رود و برای از بین بردن آن باید به وفایی عمیق و سوزانی دست یافت.

هوش مصنوعی: پروانه برای رسیدن به معشوق خود خود را می‌سوزاند؛ تو هم با آغوشی باز از پرواز و آزادی خود بهره‌مند شو و در هوای عشق و از خودگذشتگی قرار بگیر.

هوش مصنوعی: شمع باعث می‌شود که پروانه بدون بال و پر شود، چرا که عشق به معشوق، عذاب سوختن را به جان می‌خرد و معشوق را رسوا می‌کند.

هوش مصنوعی: من به خاطر غیرت و عشق، همچون درخت چنار از سوزش آتش درون خود سوختم. اگر شمع، پروانه را به سوختن خود راهنمایی کند، نشان می‌دهد که عشق و فدای خود را در این مسیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: مشکلات و دغدغه‌های من مانند عود به یکباره حل شد و من به‌طور ناگهانی در فضای آرامش‌بخش و دل‌گشای سوختن افتادم.

هوش مصنوعی: وقتی در آتش قرار می‌گیرم و نمی‌توانم از خودم دفاع کنم، بعضی اوقات آهی سرد می‌کشم که نشانه‌ای از درد و رنجی است که حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: عاشقان هرگز از درد و رنج عشق سیر نمی‌شوند و همیشه تمایل به ادامه این سوختن دارند؛ انگار که هرگز خسته نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم در سکوت پنهان شوم، چون شمع هستم. باید ابتدا خودم را برای سوختن آماده کنم تا دیگران از من بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: من از جان بی‌روح و کم‌جان خودم نمی‌سوزم و ناراحتی ندارم، چون مانند هیزم تر، سوختن من به اندازه کافی نمایشی نیست.

هوش مصنوعی: هر فرد بدچهره‌ای که در تلاش است تا ثروت جمع کند، مانند هندوهایی است که هیزم برای آتش جمع آوری می‌کنند.

هوش مصنوعی: به خاطر شجاعتی که دارم، به دل آتش می زنم، زیرا می‌دانم که در آتش سوزان، آرامش و خنک شدن دل، در انتهای تمام سوختن ها نهفته است.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از چهره محبوب آتشینم چشم بردارم؟ من که همچون هندوها برای سوختن عاشقانه می‌میرم.

هوش مصنوعی: در زمانی که شمعی روشن است و بوی شراب در فضا پیچیده، با چشمانی پر از اشک، تمام شب بر یک پا ایستاده‌ام تا بسوزم.

هوش مصنوعی: من به خاطر کم‌جرأتی خودم از دوری شمع رنج نمی‌برم، زیرا در فقر و بی‌پولی، حتی از سوختن خودم هم خبری ندارم.