هوش مصنوعی: شما که دل و جرات لازم را نداری، چرا به دنبال شکار شیر نر هستی؟ این که خودت شکار نشدی، کافی است.

هوش مصنوعی: اگر از خودت فاصله نگیری، بعید است که در کنار تو دریا بی‌انتهایی به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال آزادی از این限制‌ها هستی، باید با تمام وجود به عدم وابستگی و رهایی وصل شوی.

هوش مصنوعی: عجب است که روز قیامت تو را بیدار کند، در حالی که بیداری بهار نباید خونت را به جوش بیاورد.

هوش مصنوعی: از صبح روز قیامت، آسمان پرسابقه و چاک شده است، اما چیزی نیست که بتواند دوباره چشمان امید تو را باز کند.

هوش مصنوعی: چرا اینقدر دنبال سایه‌های متحرک می‌روی؟ همین سایه‌ی آن سرو راست و استوار برای تو کافی است.

هوش مصنوعی: به خودت مغرور نشو و به سخت‌دلی‌هات اتکا نکن، چون حوادث می‌توانند تو را از پا درآورند و بر رویت غباری بپاشند.

هوش مصنوعی: از لاغری و کم‌وزنی خود خارج نشو، زیرا که جهان و زمانه، با تمامی مشکلات و سختی‌هایی که دارد، تو را تحت فشار خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: احتیاط کن که برنامه‌ریزی بدون نتیجه و بی‌فایده است، حتی اگر روزگار به تو کمکی کند.

هوش مصنوعی: در این بهار، به جز سوختن لاله به خاطر داغ ستاره، چه گلی شکفته است؟

هوش مصنوعی: عجب این است که از زمین بادی برآید که تو را به خواب سنگین فرو برده است، صائب.