هوش مصنوعی: من از انتقاد و سرزنش دیگران ناراحت نیستم، مانند گلی نیستم که در آغوش خارها باشد و دچار درد و رنج شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که به زهر چهره نگاه می‌کنم، خطر بیشتری حس می‌کنم، زیرا از خط نرسیدن به محبوبم احساس امنیت نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من از بندگی کم نمی‌آورم و حاضر نیستم به خاطر دلایل مادی یا دنیوی از خودم گذشت کنم. ارزش واقعی‌ام را نمی‌فروشم و به کسی که نمی‌تواند مرا درک کند، تسلیم نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: وضع جهان را از دیدگاه دل خود مشاهده کرده‌ام و به این نتیجه رسیده‌ام که همه چیز نیازمند حرکت و تغییر است، اما من مانند یک پرگار نیستم که به دور نقطه‌ای بچرخم.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، از هر رشته موی من نشانه‌ای ظاهر خواهد شد، اما من هنوز از این موضوع اطلاعی ندارم.

هوش مصنوعی: مدت هاست که از خودم و از آزادی فاصله گرفته‌ام و مانند سروی که در دام است، احساس آزادی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من به خاطر سایه پرندهٔ هما خوابم سنگین نمی‌شود، زیرا در اثر غرور و افتخاری که از مقام و جایگاهم دارم، بیدار و هوشیار هستم.

هوش مصنوعی: عقل من مانند خورشید روشن است و فکر من مانند آتش به زیبایی گرایش دارد. من درخشش و زیبایی را دوست دارم و بی‌فایده نیستم.

هوش مصنوعی: من دیوانه‌ام که بر سر من درگیری و تنش به وجود می‌آید؛ من چیزی نیستم که در بازار یا کوچه با قیمت پایین و بی‌ارزش باشم.

هوش مصنوعی: من از خود غبار سنگینی به اطراف پراکنده‌ام، اما مثل بوی گل، در دل هیچ‌کس جایی ندارم.