هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که هیچ کاری در این مکان با حوصله و مستقیم پیش نمی‌رود و دل انسان را به دو قسمت تقسیم می‌کند، درست مانند کار ذوالفقار که از دو لبه تیز تشکیل شده است. به عبارتی، تصمیمات و اعمال در این فضا به سختی و با تردید انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: از صداقت و خلوص نیت، صبحی آغاز می‌شود که به روشنی و روشنی روز نهمی‌رسد. از عمق جان و دل، نفسی بکش و اینجا باز باش.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که پیشانی‌اش به گونه‌ای باز است که مانند گل زیبا، فصل پاییز را با بهار در هم می‌آمیزد.

هوش مصنوعی: زیبایی معشوق مورد انتظار است، تلاش کن و آینه را از غبار پاک کن تا بتوانی او را ببینی.

هوش مصنوعی: از نعمت‌های گوناگون بهشتی بهره‌مند شو و در زندگی‌ات خوشبخت باش، اما اگر در این دنیا با درد و رنج روبه‌رو هستی، به اینجا وابسته نباش.

هوش مصنوعی: در آن باغ، گلی بدون خار وجود دارد و کسی که دل شکسته است، به خاطر غم و درد خود بر آن گل چنگ می‌زند و دلبستگی‌اش به آن را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانی انتظار داشته باشی که فردا مشکلی پیش نیاید؟ وقتی که تو در اینجا، با امیدهای دور و دراز، خود را به این وضعیت مشغول کرده‌ای.

هوش مصنوعی: راه طولانی‌ای را پیش رویت گذاشته‌اند، پس مانند شعله‌ای که نفس‌های بی‌شماری را می‌سوزاند، بی‌خودی و بی‌فکری پیش نرو.

هوش مصنوعی: اگر از قیامت و وقوع آن آگاهی داری، بار و مسئولیت‌های خود را از دوش بردار و خود را سبک کن.

هوش مصنوعی: از تنگی قبر برمی‌خیزد مانند تیر سبکی که از سنگینی بار خود رهایی یافته است.

هوش مصنوعی: اگر در برابر خورشید قیامت به سوختن گرفتار نشوی، از بخشش دستگیر بی‌نتیجه‌ها شو و به اینجا بیا.

هوش مصنوعی: ای صائب، چرا در افکار خود به دام افتاده‌ای؟ از اشک‌های خود می‌توانی دانه‌ای بکارید، اینجا جایی برای رشد و شکوفایی است.