هوش مصنوعی: ستاره‌ام درخشش‌اش را از نور خورشید از دست نمی‌دهد و دل‌زنده‌ام با شور و هیجان از دنیای پیرامونم سر برمی‌آورد.

هوش مصنوعی: دل من مانند خورشید در روز قیامت در حال زبانه کشیدن است و گویی صبح قیامت فرا رسیده است. من دردی عمیق دارم که به شدت مرا می‌آزارد و گویی پیراهنم با این درد پاره شده است.

هوش مصنوعی: نگاه و زیبایی چشم‌های من مانند نور غزالانی است که هم در میان مردم و هم در کنار من مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: در کودکی، قلب من مثل یک گهواره از شدت احساسات و تپیدن می‌جنبید و حالا به نظر می‌رسد که مثل یک درخت بید تحت تأثیر طوفان‌ها قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: وزن سنگین خاک، نشان پای من است، تا وقتی که از شراب عشق تو سرمست می‌شوم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سایه‌ی تو بر من نیفتد، زندگی‌ام روشن نخواهد شد و معنای زندگی دوباره‌ام واضح نخواهد بود.

هوش مصنوعی: از بین رفتن و تغییر رنگ برگ‌ها نشان‌دهنده‌ی نزدیک شدن به پایان فصل و زندگی‌ام است. میوه‌ام هنوز به کمال نرسیده و احساس می‌کنم عمرم به سرعت در حال گذر است و به تمامیت نرسیده‌ام.

هوش مصنوعی: مانند موجی که در این فضا به خاطر تردد احساسات به وجود آمده، من نیز در میان و حاشیه‌ام به یک حالت واحد تبدیل شده‌ام.