غزل شمارهٔ ۵۷۷۳
به جای باده اگر در پیاله آب کنیم
ز تنگ حوصلگی مستی شراب کنیم
چو نخل موم بر و بار ما ملایمت است
چگونه سینه سپر پیش آفتاب کنیم؟
چو موج بر صف دریا زنیم و خوش باشیم
به خویش کار چرا تنگ چون حباب کنیم؟
اگر نه خاطر روی تو در میان باشد
ز آه چشمه آیینه را سراب کنیم
بیاض گردن او گر به دست ما افتد
چه بوسه های گلوسوز انتخاب کنیم!
کدام عیش به این عیش می رسد صائب؟
که ما و دختر رز سیر ماهتاب کنیم
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به جای باده اگر در پیاله آب کنیم
ز تنگ حوصلگی مستی شراب کنیم
هوش مصنوعی: اگر به جای شراب در لیوان آب بریزیم، میتوانیم از ناامیدی و دلتنگی هم حسی شبیه مستی شراب را به دست آوریم.
چو نخل موم بر و بار ما ملایمت است
چگونه سینه سپر پیش آفتاب کنیم؟
هوش مصنوعی: مثل درخت نخل، لطافت و گرمی ما به هم وابسته است. چگونه میتوانیم در برابر آفتاب سینه خود را سپر کنیم؟
چو موج بر صف دریا زنیم و خوش باشیم
به خویش کار چرا تنگ چون حباب کنیم؟
هوش مصنوعی: وقتی که همچون موج دریا حرکت کنیم و از زندگی لذت ببریم، چرا باید به مشکلات و سختیها فکر کنیم و خودمان را در تنگنا قرار دهیم، همانطور که حبابها به زودی میترکند؟
اگر نه خاطر روی تو در میان باشد
ز آه چشمه آیینه را سراب کنیم
هوش مصنوعی: اگر خاطره نگاه تو در ذهنم نباشد، به خاطر غم و اندوه، چشمهای که در آینه میبینم را به illusion تبدیل میکنیم.
بیاض گردن او گر به دست ما افتد
چه بوسه های گلوسوز انتخاب کنیم!
هوش مصنوعی: اگر پوست سفید گردن او به دست ما بیفتد، چه بوسههای شیرینی که بر آن نمیزنیم!
کدام عیش به این عیش می رسد صائب؟
که ما و دختر رز سیر ماهتاب کنیم
هوش مصنوعی: کدام لذت میتواند با این لذت برابری کند، وقتی که ما با دختر زیبای ماهتاب، از زندگی بهرهمند میشویم؟
حاشیه ها
1400/09/26 21:11
ارس آرامی
یکی از لذیذترین بیت ها و توصیفات صائب در بیت پنجم است
"بیاض گردن | بلور گردن" و "بوسه های گلوسوز"