غزل شمارهٔ ۵۷۶۴
شدند جمع دل و زلف از آشنایی هم
شکستگان جهانند مومیایی هم
شود جهان لب پر خنده ای، اگر مردم
کنند دست یکی در گرهگشایی هم
فغان که نیست به جز عیب یکدگر جستن
نصیب مردم عالم ز آشنایی هم
شدند تشنه لبان جهان بیابان مرگ
چو موجهای سراب از غلط نمایی هم
درین قلمرو ظلمت چو رهروان نجوم
روند سوخته جانان به روشنایی هم
ز سنگ تفرقه روزگار بیخبرند
جماعتی که دلیرند در جدایی هم
شود بساط جهان پر زر تمام عیار
کنند کوشش اگر خلق در روایی هم
شدند شهره عالم چو بلبلان صائب
سخنوران جهان از سخنسرایی هم
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شدند جمع دل و زلف از آشنایی هم
شکستگان جهانند مومیایی هم
هوش مصنوعی: دل و زلف به خاطر آشنایی با هم جمع شدهاند، و افرادی که در این دنیا دچار شکست و ناکامی هستند، مانند مومیاییها به نوعی محبوس و بیتحرکاند.
شود جهان لب پر خنده ای، اگر مردم
کنند دست یکی در گرهگشایی هم
هوش مصنوعی: اگر مردم در حل مشکلات یکدیگر همکاری کنند، جهان میتواند با شادی و خنده پر شود.
فغان که نیست به جز عیب یکدگر جستن
نصیب مردم عالم ز آشنایی هم
هوش مصنوعی: آه که تنها کاری که مردم دنیا از هم میخواهند، پیدا کردن عیبهای یکدیگر است، حتی در روابط دوستانه.
شدند تشنه لبان جهان بیابان مرگ
چو موجهای سراب از غلط نمایی هم
هوش مصنوعی: عطر و زیبایی زندگی در دنیای بیابانی مرگ، همچون موجهای سراب است که به خاطر فریبندگیشان، تشنهلبان را گمراه میکند. انسانها به دنبال حقیقت و سیراب شدن از چشمههای زندگی هستند، ولی در این بیابان خشک و ناامیدی، تنها به فریب و ظاهرهای بیاساس میرسند.
درین قلمرو ظلمت چو رهروان نجوم
روند سوخته جانان به روشنایی هم
هوش مصنوعی: در این دنیای تاریک، ستارهها همچون رهروانی میدرخشند و عاشقانی که جانشان سوخته است، به سوی روشنی حرکت میکنند.
ز سنگ تفرقه روزگار بیخبرند
جماعتی که دلیرند در جدایی هم
هوش مصنوعی: برخی از مردم که دلیرانه جدا از دیگران زندگی میکنند، از سختیها و مشکلات زندگی غافلند و انگار که هیچگاه روزگار به سنگینی و تلخی نمیگذرد.
شود بساط جهان پر زر تمام عیار
کنند کوشش اگر خلق در روایی هم
هوش مصنوعی: اگر مردم تلاش کنند، میتوانند جهان را پر از ثروت و نعمت کنند و با تلاششان به سعادت و رفاه برسند.
شدند شهره عالم چو بلبلان صائب
سخنوران جهان از سخنسرایی هم
هوش مصنوعی: سخنوران و شاعران در دنیا چنان معروف و مشهور شدند، مانند بلبلانی که با آواز زیبایشان در عالم شناخته میشوند.