هوش مصنوعی: تحمل و صبر ما باعث شده است که جهان در برابر مشکلات باز هم زنده بماند و قوی‌تر شود؛ به گونه‌ای که استقامت ما مانند سنگی است که بر کوه فشار می‌آورد و آن را می‌سُراند.

هوش مصنوعی: نسیم دریا به خاطر بیقراری ما، جهانی را به هم ریخته و آشفته کرده است.

هوش مصنوعی: ما هرگز از عمق دل خود چیزی را بیرون نیاوردیم، چه در فصل خزان باشد و چه در بهار، دنیا تغییر کند.

هوش مصنوعی: بهشت در نظر عارف، مانند برگ‌های پاییزی است و او به خاطر دیدن زیبایی‌های عالم، خجالت زده می‌شود.

هوش مصنوعی: کدام دست از آستین بیرون آمد که باعث شد یک پیاله، جهان را در خماری فرو ببرد؟

هوش مصنوعی: فضولی، مهمان بخیل را به خوبی مقبول نمی‌داند، اما به واسطه‌ی سازگاری ما، دنیا هم با او کنار آمده است.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که توانایی رقبای ناپاک و مکار در مقابل صداقت و پاکبازی ما به شدت کاهش می‌یابد. در نتیجه، دنیا به زیبایی و مهارت در بازی‌هایHonest و راستین ما پی می‌برد و از آن لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: کباب سوخته بی‌احساس است؛ من متعجبم که چطور دنیای پر از غم و اندوه من، شبیه یک باغ پر از لاله‌های رنگارنگ شده است.

هوش مصنوعی: عالم به خاطر وجود کلام و بیان ما سرسبز و شکوفا شده است، حتی اگر نعمت باران بهاری نباشد.

هوش مصنوعی: از ناله‌های دل‌سوز صائب، مانند لاله‌ای که دلی سوخته دارد، جهان نیز به حالت غم و درد دچار شد.