هوش مصنوعی: دل در شب وصال از هیچ نگرانی خالی نشد، این مسیر دور شده است و هنوز هم صاف و هموار نشده است.

هوش مصنوعی: آتش این قافله‌ها در دل سنگ پنهان شده و نشانگر این نیست که از افرادی با روحیات گرم و پرشور است.

هوش مصنوعی: عشق و شوری که در دل دارم، به اندازه‌ای زیاد شده که درختان گل و سایه بیدها هم نتوانسته‌اند آن را آرام کنند و این احساسات دیوانه‌وار، زندگی مرا به هم ریخته است.

هوش مصنوعی: گفتم شاید با اشاره به درد و رنجی که دارم، چشمی به من بیفتد و کمک کند. اما در نتیجه‌ی بی‌توجهی من، خواب غفلت بر من سایه انداخته و مشکلاتم بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: دل بی‌تاب و ناآرام هیچ سودی از صبر و شکیبایی نمی‌برد. آیا با فشردن پا، این زلزله‌های درون کمتر می‌شود؟

هوش مصنوعی: در تلاش برای جلب رضایت خدا باش، نه برای خوشنودی مردم. نمی‌توان واجب‌ها را به خاطر انجام کارهای اضافی رها کرد.

هوش مصنوعی: مرگ مانند نسیم پاییزی است و انسان‌ها همچون برگ‌های درخت هستند که با فاصله از یکدیگر پراکنده شده‌اند.

هوش مصنوعی: در این مسیر جایی برای استراحت نیست، چرا که هر چیزی که در این مرحله به چشم می‌رسد، نشان‌دهنده عذاب‌های درونی و رنج و زحمت است.

هوش مصنوعی: از فردی زنده و پویا باش، چرا که همچون موج بی‌ثباتی که به سوی دریاچه عدم می‌رود، این گروه‌های زندگی در حال حرکت‌اند.