هوش مصنوعی: من از صحبت‌های تلخ و ناگواری که از دهان محبوبم می‌شنوم خوشحالم؛ زیرا مانند طوطی‌ها نیستم که فقط به زیبایی‌ها و شیرینی‌ها توجه کنند و از آن‌ها خوشحال شوند.

هوش مصنوعی: مرا از کوی خودت دور نکن و به حالت حقیرانه نینداز، زیرا فقط با یک نگاه از تو، حتی اگر دور باشی، خوشحال می‌شوم.

هوش مصنوعی: اگر عشق به مجنون من علاقه‌ای ندارد، پس چرا محبتش مرا مانند غزالان گرفتار کرده است؟

هوش مصنوعی: من به اندازه کافی از بی‌ثمر بودن زندگی‌ام راحت هستم، همانطور که سروها و بیدها به فضای خود ادامه می‌دهند. فقط کافیست که دلآسوده و بی‌نگرانی از پیوندهایم باشم.

هوش مصنوعی: غمزه‌ی تو به اندازه‌ای شیرین و جذاب است که هیچ کس در این دنیا، حتی آن‌هایی که بی‌گناه‌اند، به اندازه‌ی من برای رسیدن به تو انتظار و آرزو ندارد.

هوش مصنوعی: جنون من به حدی رسیده که هیچ‌یک از عزیزانم حاضر نیستند به من نصیحتی کنند.