هوش مصنوعی: از افکار بیهوده در این زمین خشک و بی‌فایده جدا شدم و مانند آبی که از موج‌ها دور می‌شود، تسلیم و آزاد گشتم.

هوش مصنوعی: به زیبایی چهره‌ات توجه کن و غافل نباش که من به قدری تحت تأثیر آن قرار گرفتم که از هوش رفتم.

هوش مصنوعی: از جایی که پایم را بر این زمین گذاشتم، با یک نفس مثل مسیح به آسمان صعود کردم.

هوش مصنوعی: در این باغ چنان که شبنم، اگر چه به آب تبدیل شدم، اما خوشحالم که توانستم زیبایی آفتاب را مشاهده کنم.

هوش مصنوعی: عجب است که در روز قیامت، مرا بیدار کند، زیرا به واسطه نگاه آن چشمان مست، خوابم برده است.

هوش مصنوعی: در دل من امیدی چون گوهری در آب وجود دارد؛ اگرچه از شدت عشق و محبت آسیب دیده‌ام و به ظاهر خراب شدم.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر پیچ و خم‌ها و چالش‌ها، رشته‌ام کوتاه شود، من از تمرین و تجربه در این پیچ و تاب‌ها هزار بار شکل گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: بار گلی که بر دوش دارد، گناهی نیست؛ بلکه درد من ناشی از سرود و نغمه‌ای است که خودم با صدایم به آتش کشیده‌ام.

هوش مصنوعی: با نگاه کردن به دنیا، چیزی برایم نداشت. وقتی که چشمانم از ناامیدی خالی شد، مثل حبابی شدم که به سرعت می‌گذرد.