غزل شمارهٔ ۵۷۰۰
چو بید اگر چه درین باغ بی بر آمده ام
به عذر بی ثمری سایه گستر آمده ام
ز نقص خودبه امید کمال خرسندم
اگر چه همچو مه عید لاغر آمده ام
به پای قافله رفتن ز من نمی آید
چو آفتاب به تنها روی بر آمده ام
همان به خاک برابر چو نور خورشیدم
اگر چه از همه آفاق بر سر آمده ام
مدار روی دل از من دریغ کز غفلت
ز آستانه دلها به این در آمده ام
دل دو نیم مر قدر، عشق می داند
چو ذوالفقار به بازوی حیدر آمده ام
مرا ز بی بری خویش نیست بر دل بار
که چون چنار به دست تهی بر آمده ام
جواب تلخ ز خشکی به ابر می گوید
به قلزمی که به امید گوهر آمده ام
چو موج اگر چه شکسته است بال من صائب
به ساحل از دل دریا مکرر آمده ام
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چو بید اگر چه درین باغ بی بر آمده ام
به عذر بی ثمری سایه گستر آمده ام
هوش مصنوعی: هر چند مانند بید در این باغ بدون میوه و ثمر رشد کردهام، اما به خاطر نداشتن ثمری، همچنان سایهای بر این زمین گستراندهام.
ز نقص خودبه امید کمال خرسندم
اگر چه همچو مه عید لاغر آمده ام
هوش مصنوعی: من از نقصهایم راضیام و به امید رسیدن به کمال هستم، هرچند که اکنون مانند ماه در عید، لاغر و نحیف به نظر میرسم.
به پای قافله رفتن ز من نمی آید
چو آفتاب به تنها روی بر آمده ام
هوش مصنوعی: من نمیتوانم به تنهایی در مسیر زندگی مانند آفتاب که به تنهایی طلوع میکند، حرکت کنم.
همان به خاک برابر چو نور خورشیدم
اگر چه از همه آفاق بر سر آمده ام
هوش مصنوعی: من همانند نور خورشید در میان خاک قرار دارم، حتی اگر از همه سمتها به اوج رسیده باشم.
مدار روی دل از من دریغ کز غفلت
ز آستانه دلها به این در آمده ام
هوش مصنوعی: من از تو میخواهم که بر من تکیه کنی و از من دریغ نکن، چون به خاطر غفلت خودم، به در این دلها وارد شدهام.
دل دو نیم مر قدر، عشق می داند
چو ذوالفقار به بازوی حیدر آمده ام
هوش مصنوعی: دل رابودن به دو نیم به معنای رنج و تضاد در احساسات است و عشق به خوبی میداند که من با قدرت و ارادهای همانند ذوالفقار، شمشیر معروف علی، به میدان آمدهام. در واقع، عشق مرا با قدرت در برابر چالشها و مشکلات قرار داده است.
مرا ز بی بری خویش نیست بر دل بار
که چون چنار به دست تهی بر آمده ام
هوش مصنوعی: من به خاطر نداشتن پشتیبانی و کمک از دیگران، بر دلم فشار و بار سنگینی حس میکنم، زیرا مانند درخت چنار که در شرایط سخت و بدون هیچ چیزی به دست آمده، تنها و بییار هستم.
جواب تلخ ز خشکی به ابر می گوید
به قلزمی که به امید گوهر آمده ام
هوش مصنوعی: ابر به خشکی میگوید که پاسخ تلخی دارد، چون من به امید بارش و به دست آوردن گوهر آمدهام.
چو موج اگر چه شکسته است بال من صائب
به ساحل از دل دریا مکرر آمده ام
هوش مصنوعی: با اینکه بال من همچون موجی شکسته است، اما بارها از عمق دریا به ساحل آمدهام.