هوش مصنوعی: به خاطر وفاداری که دارم، به نظر می‌رسد در نگاه تو به گونه‌ای سبک و بی‌اهمیت جلوه می‌کنم، زیرا من به کسی که بیگانه است، مهر و علاقه نشان داده‌ام.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند من در دل خاک ارزشی ندارد که به‌سادگی از دست برود. من از مشکلات روزگار آزاد شده‌ام و دیگر در بند آنها نیستم.

هوش مصنوعی: از خون دل، دهانم پر از شکایت است، مانند تیری که به هدف نمی‌خورد، من هم از هدف دور شده‌ام.

هوش مصنوعی: نرمی و ملایمت می‌تواند سنگینی و تندی افراد خشن را بشکند. من از کسی ناراحت نیستم، چون که با پای برهنه، به راحتی می‌توانم از خارها عبور کنم.

هوش مصنوعی: من کیستم و روزگارم چه بوده است، مانند موری که بار سنگین این هفت آسیا را بر دوش کشیده‌ام.

هوش مصنوعی: چشم من به یاد تو همیشه پر از اشک است و آن اشک‌ها به یاد تو، رنگ خواب و خیال به خود می‌گیرد، زیرا که من از تو جدا شده‌ام.

هوش مصنوعی: هنوز اثر وابستگی و تعلقات در قلب من باقی‌ست. به خاطر فقر و تنگ‌دستی نیست که به زندگی ساده و بی‌خبر از خواسته‌هایم راضی شده‌ام.

هوش مصنوعی: من به دلایل بی‌پناهی و به خاطر نگرانی از حضور تو، مانند گل بودم که بدون صدا پژمرده شده‌ام، در حالی که بسان جسمی که صدها زبان دارد، ناله می‌کنم.

هوش مصنوعی: من هیچ همدمی ندارم که با او از دل بگویم و مانند پشت آینه، از روی ناپاک خودم به بی‌صفایی افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: در بین سخن‌وران، من به واسطه این که با شیوه و زبان مخصوص صحبت آشنا شده‌ام، تفاوت و امتیاز خاصی دارم.