هوش مصنوعی: اگر ما به دلیل نداشتن شایستگی نتوانیم دیدار محبوب را داشته باشیم، به هیچ وجه قابل انداختن نگاهمان به در و دیوار نیستیم.

هوش مصنوعی: هرچند که در این باغ مانند سرو زیبایی نداریم، اما از دیدن چهره‌های تازه و شاداب از زحمات خود دست نخواهیم کشید.

هوش مصنوعی: شیوه عشق این است که عاشق به بندگی و نوازش معشوق بپردازد، وگرنه ما به این درد سنگین و ارزشمند سزاواری نداریم.

هوش مصنوعی: در بهار، هر دو گل و خار از نعمت و زیبایی به یک اندازه بهره‌مند می‌شوند. اما در این میان، ما از لطف و محبت معشوق ناامید نیستیم.

هوش مصنوعی: هرچند که به خاطر نفس و خواهش‌های نفسانی به دیواری تبدیل شده‌ایم، اما هنوز هم نتوانسته‌ایم به عمق زیبایی و حقیقت آن آینه دست پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: ما به این جسم خاکی وابستگی نداریم؛ حتی اگر در زندگی مانند برگی خشک باشیم، ولی در عمق وجودمان از دنیای مادی جدا هستیم.

هوش مصنوعی: هرچند ممکن است نتوانیم احساسات و نگرانی‌ها را از دل‌ها برطرف کنیم، اما خدا را شکر که برای هیچ‌کس سنگینی و بار اضافی نیاوردیم.

هوش مصنوعی: چشم‌هایمان از دل‌مشغولی‌های ما سخن می‌گویند و ما به خاطر زیبایی‌های چهره و موی فرد موردنظر در این وضعیت دشوار گرفتار شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ما درد و زخم‌هایی داریم که در قلب‌های همه جا دارد، و درسی در عشق هستیم که نیازی به تکرار ندارد.

هوش مصنوعی: فروختن خود کاری نیست که مردان غیرت‌مند انجام دهند؛ زیرا دل‌های نیکو در حالتی از قحطی خریدار هستند و به همین خاطر، این کار شایسته نیست.