هوش مصنوعی: ما به این دنیا نیامده‌ایم که فقط از لذت‌ها و خوشی‌ها بهره‌مند شویم، بلکه هدف ما از آمدن به این دنیا، کسب تجربیات و واقعیت‌هایی است که شامل غم و درد نیز می‌شود.

هوش مصنوعی: ای ساحل امید، دامن خود را از ما مکش، زیرا ما از، ناکجاآباد وجود، برای بوسیدن خاک تو آمده‌ایم.

هوش مصنوعی: تغییر و جابجایی شب و روز به دلیل وجود روشنایی ناشی از ماست. ما مانند نوری هستیم که با قدرت خود در دل تاریکی صبح حضور یافته‌ایم.

هوش مصنوعی: زمانی که سفر نزدیک‌تر می‌شود، ما هم آماده‌تر و محکم‌تر می‌شویم، مانند قلمی که برای نوشتن بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که کسی که در مسیر نادرستی قرار دارد، نمی‌تواند به راحتی برگردد و به سمت حقیقت و راست‌کرداری هدایت شود. انسان‌هایی که بارها و بارها از مسیر درست منحرف شده‌اند، نمی‌توانند به سادگی به نقطه‌ای که باید برسند، برگردند.

هوش مصنوعی: ما از محبت و دل‌رحمی محبوب بی‌نیاز نیستیم و فقط به خاطر عشق و نیاز خود به او اینجا آمده‌ایم، نه به امید چیزی از او.

هوش مصنوعی: ما از درگاه لطف و کرم دلبر پا نمی‌کشیم و در این مسیر مانند قلم به سر می‌رویم.