هوش مصنوعی: اگر در دل سنگ هم ترک ایجاد کنم و اثر بگذارم، نمی‌توانم تأثیر عمیقی بر دل آن ماه (زیبا) بگذارم.

هوش مصنوعی: آیا می‌توانم دل خود را به خاطر اینکه از غم و اندوه خالی است، به زحمت بکشم؟ این کار در دستان من نیست که بتوانم این رشته را کوتاه کنم.

هوش مصنوعی: از دل من گریه به آسانی جاری می‌شود و این کار به اراده من نیست. این رشته‌ای که به این زودی‌ها نمی‌توانم آن را کوتاه کنم در دستان من نیست.

هوش مصنوعی: چه اتفاقی افتاده که من باید از خانه‌ام بیرون بروم؟ من که حتی با نگاهی به یک کاه هم قانع می‌شوم.

هوش مصنوعی: من که قلبم در اختیار معشوقی است، چگونه می‌توانم به خدای بزرگ ایمان و بندگی داشته باشم؟

هوش مصنوعی: در وطن، دل من با زر و طلا ارزشش برابر با یوسف است. به چه دلیلی باید از این چاه بیرون بیایم؟

هوش مصنوعی: من می‌خواهم مرکزی برای افرادی که در غم و اندوه هستند ایجاد کنم و هر کسی را که از درد و رنج خود بخواهم، مطلع کنم.

هوش مصنوعی: عطر گل تا زمانی که به خود بگیرد، برگی از آن به سوی من نخواهد آمد. من فقط دلم را با آه و حسرت می‌زنم که مانند گره‌ای در دل هزار پاره شده است.