هوش مصنوعی: از کوی تو قصد جدایی دارم و برای سفرم، بوسه‌ای از تو به یادگار دارم.

هوش مصنوعی: هر جا که نگاه می‌کنم، همه چیز به خاطر ناامیدی من در حال اشک ریختن است، چون از بلندی موهای تو رهایی یافته‌ام.

هوش مصنوعی: غیر از یک دل سوخته و دست خالی، هیچ دستاوردی از این گشایش در دل ندارم.

هوش مصنوعی: ای نسیم صبح، دور باد چشم بد از چهره‌ی تو، زیرا به خاطر لطف تو، جان‌های زیادی فدای تو آماده‌اند.

هوش مصنوعی: من سر و پای خود را به زری که از خورشید می‌آید تبدیل نمی‌کنم، چرا که من از حس بی‌پایی و عدم برخورداری رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: به سفر می‌روم و از شهر اصفهان دور می‌شوم. در این سفر، از دوستانم خواسته‌ام که با دل پاک و مهربانی به من کمک کنند.