هوش مصنوعی: هرچند که چهره‌ام از درد و رنج مانند فصل پاییز شده، اما می‌توانم از دل پر درد و زخم‌هایم گل‌های زیبایی بچینم.

هوش مصنوعی: حرارت و زندگی در این حالت پایدار نخواهد ماند، تا زمانی که دل ما مانند شیشه می جلا پیدا کند و عیب و نقص‌هایش برطرف شود.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه دل ما از غم یتیمی سوخته است، اما سنگی که بر روی هر مهره گهواره ما قرار دارد، به ما یادآوری می‌کند که باید قوی باشیم.

هوش مصنوعی: علم و دانش می‌تواند به روشنی و شفافیت به کمک کسانی بیاید که از ظلم و ستم رنج می‌برند. این علم مانند تیغی است که می‌تواند تاریکي‌ها را از میان بردارد و به یاری مظلومان بشتابد.

هوش مصنوعی: اگر ما درد خود را به کسی که مانند مسیح است بگوییم، او در را به روی ناامیدی ما می‌کوبد و از چاره‌جویی ما دور می‌شود.

هوش مصنوعی: آب دریا نمی‌تواند ریگ‌های روان را سیراب کند، زیرا دل میگسار ما از هیچ مقدار نوشیدنی سیر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تلاش برای رسیدن به مقصودهای سخت و غیرممکن، مثل سفر کردن بر روی شن‌های روان، نتیجه‌ای نخواهد داشت؛ به ویژه در مورد دل‌هایی که بی‌قرار و آواره هستند.